درس دهم:لغزشگاه هاي قلم(4)

درس دهم لغزشگاه هاى قلم(4) ميان اجزاى فعل فاصله نيندازيم لازم است كه همواره اجزاى فعل در كنار يكديگر بنشينند و ميان آن ها فاصله نيفتد. گاه ديده مى شود كه در فعل مستقبل، اين اصل رعايت نمى شود و ميان جزء معين و جزء اصلى آن فاصله مى افتد. مثال: عبرت هاى عاشورا جهان را خواهند نور بخشيد. شكل صحيح جمله: عبرت هاى عاشورا جهان را نور خواهند بخشيد. همچنين در فعل هاى مركّب كه داراى جزء معين نيستند، بايد پيوستگى ميان اجزا حفظ شود. در دو جمله زير، فعل هاى مركّب عبارتند از: «اوج مى گيرد» و «صرف مى كند». در جمله يكم، «بسيار» قيدِ فعل است و در جمله دوم، «انسان ها» متمِّم فعل است; پس مناسب است كه اين دو كلمه بيرون از فعل قرار گيرند و ميان اجزاى فعل فاصله نيندازند: * در سال 1931، گاندى اوجِ بسيار مى گيرد. صحيح: در سال 1931، گاندى بسيار اوج مى گيرد. * معلّم زندگى اش را صرفِ انسان ها مى كند. صحيح: معلّم زندگى اش را براى انسان ها صرف مى كند. در جمله زير هم فعل مركّب عبارت است از «سعى نكرده است». «لازم » صفت است و «فهميدن مطالب كتاب» متمِّم. حرف نشانه هم زايد است، زيرا مفعولى وجود ندارد: خواننده سعى لازم را در فهميدن مطالب كتاب نكرده است.