اقسام فعل غير خاص
تقسيم فعل متعدي از لحاظ ارتباط با نهاد
درس سوم:دستور زبان(2)
درس سوم دستور زبان (2) تقسيم فعل متعدّى از لحاظ ارتباط با نهاد يك. معلوم. دو. مجهول. فعل
معلوم فعلى است كه نهادش فاعلِ آن باشد:
محسن... قبل از شهادتش، بندِ حمايل را
باز مى كند. فعل
مجهول فعلى است كه نهادش در حقيقت مفعول است، ولى اكنون به جاى فاعل نشسته است. مثلاً در اين جمله، حقيقتاً كسى بايد دريچه را بگشايد; پس
دريچه در حقيقت مفعول است كه به جاى فاعل نشسته است: از هر واژه ام، دريچه اى بر غروب ها و غربت ها
گشوده مى شود. ساخت فعل مجهول: بُن ماضى از فعل متعدّى + هاى غير ملفوظ + فعل معين از مصدرِ «شدن» متناسب با هَر فعل و ساختِ آن. مثال:
خورد +
ه +
خواهد شد= خورده خواهد شد. نكته نگارشى: فعل مجهول تنها در جايى به كار مى رود كه نويسنده به هر دليل(مانند «اهمّيّت دادن به فاعل» يا «بى اهمّيّت شمردنِ فاعل» يا «ناشناخته بودنِ فاعل» يا «ضرورتِ پنهان ساختنِ فاعل») بخواهد فاعل را پنهان سازد. بنابر اين، نبايد به تقليد از شيوه بعضى زبان هاى ديگر، در استفاده از فعل مجهول زياده روى كرد.
اقسام فعلِ غير خاص پيش تر گفتيم كه فعل غير خاص يا مُعين است يا ربطى.
