حروف ناصب اسم
((واو)) به معناي ((مع))
((الا))ي استثنائيه
اقسام مستثني
حروف ناصب اسم
بعضي از حروفند كه اسم مابعد خود را منصوب مي نمايند و آنها عبارتند از واو به معناي مَعَ ، إلاّ ي استثنائيه، حروف نداء
«واو» به معناي «مَعَ»: واوي است كه داراي معناي
همراهي مي باشد و اسم منصوب ما بعد آن را مفعولٌ معه مي گويند.
مثال:جَئْتُ و زيداً
تركيب: جَئْتُ : فعل و فاعل ، واو ، به معناي مع، زيداً : مفعول معه.
«إلاّ»ي استثنائيه: براي خارج كردن مابعد خود از حكم ما قبل مي آيد و ما بعد آن را «مُسْتَثْني» مي گويند.
مثال: جاءَ القَومُ إلاّ زيداً
تركيب: جاءَ فعل ، القومُ : فاعل ، إلاّ : استثنائيه ،زيداً : مُستثني.
اقسام مُستثني:
مُستثني بر دو قسم است : متصل و منقطع.
اگر مُستثني حقيقتاً داخل در مُستثني منه بود به وسيله ادات استثناء از حكم مُستثني منه خارج شده باشد مُستثني را متصل مي نامند.
ماننده: جاءَ القَومُ إلاّ زيداً
اگر مُستثني ، حقيقتاً داخل در مُستثني منه نباشد بلكه حكماً داخل در آن