رفع
انواع اعراب اسم
انواع إعراب اسم
اسم داراي سه نوع إعراب است: رفع، نصب، جرّ.
در جمله «جاءَ زيدٌ» کلمه «زيد» فاعل و داراي إعراب رفع است.
و در جمله «زيدٌ قائمٌ» مبتدا، و کلمه «قائم» خبر و هر دو داراي اعراب رفع مي باشند.
اسمي که داراي رفعل است مرفوع ناميده مي شود.
علايم رفع: علامت اصلي رفع «ضمّه» است، ولي در موارد زير «الف» و «واو» نايب از ضمه مي شوند:
1ـ در اسم مُثَنّي و ملحقات آن «الف» جانشين ضمّه مي شود.
مثال: جاءَ رَجُلانِ.
ترکيب: جاءَ: فعل، رَجُلانِ: فاعل.
در اين مثال «الف» در رجلانِ علامت رفع فاعل است.
ملحقات مُثَنّي عبارتند از: کَلا، کِلتا، اِثنانِ، اِثنَتانِ و ثِنتانِ.
3ـ در جمع مذکر سالم و ملحقات آن «واو» جانشين ضمّه مي گردد.
مثال: جاءَ الزيدونَ.
ترکيب: جاء:فعل، الزيدون: فاعل.
در اين مثال علامت رفعِ فاعل «واو» مي باشد.
ملحقات جمع مذکر سالم عبارتند از: أولُو و عشرونَ، .
تِسعونَ.
3ـ در أسماء سِتَّ نيز «واو» جانشين ضمّه مي گردد.
مثال: جاءَ أخُوکَ.
ترکيب: جاء:فعل، أخ: فاعل و مضاف، کَ: مضاف اليه.
در اين مثال نيز «واو» علامت رفع فاعل است.