ضم خواهد بود، مثل نَصَرُوا.
کيفيت بناء در فعل امر حاضر:
1ـ بناي بر سکون:
فعل امر در دو مورد مبني بر سکون است:
الف: در صورتي که صحيح الآخر بوده و چيزي به آخر آن متّصل نشده باشد، مثل: اِعلَم.ب: درصورتي که «نون جمع مرنّث» به آن متّصل شده باشد، مثل: اُنصُرنَ، اِخشَينَ.
2ـ بناي برحذف حرف علّه:
فعل امر، در صورتي که معل اللّام باشد، مبني بر حذف حرف علّه است، مثل اِرمِ(مبني بر حذف ياء)، اِخشَ (مبني بر حذف الف)، اُدعُ (مبني بر حذف واو).
بناي بر حذف نون:
در موارد زير، فعل امر مبني بر حذف نون است:
الف: اگر به آخر آن،«الفِ تثنيه» متّصل باشد، مثل: اُخرُجا.ب:اگر به آخر آن، «واو جمع مذکّر» متّصل باشد، مثل: اُخرُجُوا.
ج: اگر به آخر آن، «ياءِ مخاطبه» متصّل باشد، مثل: اُخرُجِي.
کيفيت بناء در فعل مضارع:
فعل مضارع در موارد زير مبني است:
