عدد 69. «عدد» هميشه از معدود خود جدا نوشته مى شود: يك روز ـ شش ماه ـ يك سال ـ يك هفته. ـ چنين است اجزاى عدد كسرى: يك دهم ـ يك هزارم ـ هفت پنجم. ـ اعداد دقيق را با رقم مى نويسيم: فاصله تهران تا كرج
35كيلومتر است.
70. تركيباتى چون
«يك دفعه» و
«يك مرتبه» به معناى «ناگهان» را به همين صورت، جدامى نويسيم.
71. هر گاه عدد با كلمه بعد از خود قيد يا صفت مستقل بسازد، پيوسته نوشته مى شود:
يكدل ـ يكزبان.
72. اعداد ترتيبى
«سى ام» و
«سى امين» را به همين صورت مى نويسيم.
73. تاريخ روزهاى مهم و حسّاس را با رقم مى نويسيم:
15 خرداد ـ
22 بهمن.
74. اعداد داراى درصد را به اين صورت مى نويسيم:
پنج درصد ـ
هفت درصد.
75. طول زمان را به اين صورت مى نويسيم:
5 ساعت و
6 دقيقه.
76. شماره شناسنامه و تاريخ تولّد را با رقم مى نويسيم.
77. تاريخ تولّد و مرگ اشخاص را به ترتيب از راست به چپ مى نويسيم: شهيد ثانى (
911 ـ 965ق).
78. براى نشان دادن شماره هاى متوالى، شماره آغاز در سمت راست و شماره پايان در سمت چپ نوشته مى شود:
ديوان حافظ، ص
30 ـ 35.
كسره اضافه كسره اضافه (= كسره پيوند) مصوّت كوتاه « ـِ » است كه ميان مضاف و مضافٌ اليه يا ميان موصوف و صفت قرار مى گيرد:
كلاسِ درس = مضاف و مضافٌ اليه.
درسِ مهم = موصوف و صفت.
79. كسره اضافه اگر بعد از كلمه اى بيايد كه مختوم به مصوّت «آ» و «اُو» باشد، ميان دو كلمه ميانجى «ى» مى آيد:
خداى مهربان ـ
آهوى وحشى ـ
بوى جوى موليان ـ
گيسوى سياه.
80. در صورتى كه كلمه به مصوّت «و»، « يـ »، و مصوّت بلند «اى» ختم شود، حرف آخر در تلفّظ كسره مى گيرد و در نگارش به صورت زير نوشته مى شود:
