شكل درستِ همان جمله چنين است: اين بنا در سده پنجم
ترميم، امّا در پى زلزله اى سخت
ويران شد. اكنون شش نمونه ديگر مى آوريم كه در آن ها يكى از اركان يا اجزاى جمله بدون قرينه حذف شده است: ـ ضرورت دارد در آغاز، عمده اين شبهات ذكر [شوند] و مورد بررسى قرار گيرند. ـ شهروندان بايد نظرهاى انتقادى خود را بيان [كنند] و به اطّلاع مسؤولان برسانند. ـ انجام دادنِ فرايض، پاداش اخروى [دارد] و تركشان موجب كيفر اخروى خواهد بود. ـ اينك براى [اثباتِ] صحّت ادّعاى خود، ادلّه اى را ذكر مى كنيم. ـ در آغاز، خوددارى امام رضا(عليه السلام) از [پذيرشِ] پيشنهاد وليعهدى مأمون، حكيمانه بود. ـ در روايتى، امامت به [اداره] امور دين و نظام مسلمين و [تأمينِ] صلاح دنياى آنان تعريف شده است.
موردِ نفى و اثبات را آشكار كنيم آنچه مورد نفى قرار مى گيرد بايد آشكارا به صورت منفى بيايد، نه به گونه اى كه خواننده بتواند آن را مثبَت تلقّى كند و با تغيير لحن و آهنگ، برداشتى دوگانه از آن بيابد. به دو جمله زير بنگريد:
