ج ـ جرّ
مثال1: ه هذا يومُ الفَصلِه.
ترکيب:هذا: مبتدا، يومُ: خبر و مضاف، الفصلِ: مضاف اليه.
در اين مثال کلمه «الفصل» مضاف اليه و مجرور مي باشد.
مثال2:هذَهَبَاللهُ بِنُورِهِم)
ترکيب: ذَهَبَ: فعل، اللهُ: فاعل، باء: حرف جرّ، نورِ: مجرور به باء و مضاف، هُم: مضاف اليه.
حروف جرّ عبارتند از: «باء، تاء، کاف، لام، واو، مُنذُ، مُذ، خَلا، رُبَّ، حاشا، مِن، عَدا، في، عَن، عَلي، حَتّي، إلي».
اين حروف بر اسم داخل مي شوند و آن را مجرور مي کنند.
در اين صورت عامل را«جارّ» معمول را «مجرور» مي نامند.
علايم جرّ: علامت اصلي جرّ «کسره» است، ولي در موارد زير «فتحه» و «ياء» نايب از «کسره» مي گردند:
1ـ در اسم مُثَنّي و جمع مذکر سالم و ملحقاتشان و اسماء ستّه به شرايط