تبیان، دستیار زندگی

قريش وجوهي ذكر كرده اند از جمله اينكه : قرش در اصل به معناي جمع كردن و گردآوري از اين طرف و آن طرف است و اين قبيله را به خاطر تجمع آنها پس از تفرقه اي كه ميانشان افتاده بود ، به اين نام خوانده اند . اين كلمه منصرف و غير منصرف به كار مي رود در اين صورت اول از آن اراده (قوم) مي كنند لذا مذكر است و يك سبب بيشتر در آن نيست و آن علميت است اما در صورت دوم ، از آن اراده (قبيله) مي شود بنابراين علاوه بر علميت تأنيث هم دارد و غير منصرف مي شود .

3- رحله :

كوچ كردن – انتقال يافتن – اسم مصدر است براي ارتحال .

4- شتاء :

زمستان – اسم ثلاثي مزيد است و در اصل (شتاو) بوده كه (واو) بعد از الف زائد ، قلب به همزه گرديده است .

5- صيف :

تابستان – اسم ثلاثي مجرد است .

6- ليعبدوا :

بايد پرستش كنند – فعل مضارع مجزوم به لام امر (امر غائب) از ثلاثي مجرد باب فعل يفعل و متعدي يك مفعولي است .

7- بيت :

خانه – اسم ثلاثي مجرد است و در بسياري از موارد (البيت) با الف و لام به عنوان اسمي علم براي خانه كعبه كه در اصطلاح به آن (علم بالغلبه) گويند به كار رفته است و در اين صورت الف و لام آن زائده لازمه است .

8- اطعم :

خورانيد – طعام داد – سير كرد – فعل ماضي از باب افعال و متعدي يك مفعولي است .

9- جوع :

گرسنگي – اسم مصدر است .

10- خوف :

ترس و بيم داشتن – ترسيدن – مصدر ثلاثي مجرد است .

تركيب :

(لايلاف) جار و مجرور در معناي اين لام و متعلق آن بين نحويون اختلاف وجود دارد و در اين مورد اقوالي ذكر نموده اند :
1- اين لام ، لام تعليل است و متعلق به ليعبدوا است .
2- اين لام ، لام تعليل است و متعلق به عاملي از سوره ماقبل است مثلاً : فجعلهم