اصول ويرايش
دامنه كار ويرايش
پرحجم، دور نيست كه طول زمان و تشتّت اَهوا و افكار، ناهمگونى هايى در ويرايش پديد آورده باشد. اين بازنگرى فرجامين مى تواند سلامت كار ويرايش و وحدت و همگونى آن را تضمين كند.
هفت. هماهنگى با بخش توليد، به ويژه در مورد نشان هاى خاصّ ويرايشى
(1) كه حروفچين و صفحه آرا بايد با آن ها آشنا گردند. از آن جا كه معمولاً حاصل زحمات ويراستار در مرحله حروفچينى و آماده سازى، تا حدّى خدشه مى پذيرد، ويراستار دلسوز چاره اى ندارد جز آن كه خود نيز وارد اين ميدان شود و ضمن همدلى و هماهنگى با بخش آماده سازى و توليد اثر، مراقب صحّت و سلامت اثر باشد.
دامنه كار ويرايشيك. بررسى محتوايى متن و ارائه پيشنهادهاى اصلاحى در اين زمينه.
دو. انجام دادن اصلاحات دستورى.
سه. اِعمال و اصلاح و يكدست سازى علائم سجاوندى.
چهار. اصلاح و يكدست سازى شيوه خَط.
پنج. بازنگرى و اصلاح واژه ها.
شش. بازنگرى و اصلاح اصطلاحات.
هفت. بررسى و اصلاح اِعراب هاى متون عربى يا كلمات ديگرِ معرَّب.
هشت. تعيين مكان سرسطرها، سراشپون ها، سربندها، و... .
نُه. عنوان بندى و معيّن كردن ريز عنوان ها.
دَه. فصل بندى و تنظيم ساختار اثر.
يازده. گذاردن علائم نشان دهنده ملاحظات چاپى.
دوازده. ايجاد وحدت روش در سراسر اثر، از جوانب گوناگون.
سيزده. بازنگرى يا برنهادن پانوشت ها و واحدهاى پيش و پس از متن.
چهارده. بازنگرى و اصلاح شواهد و مآخذ.
پانزده. ارائه پيشنهادهاى بايسته در هر زمينه لازم ديگر به فراخور هر اثر.
اصول ويرايش يك. رعايت وحدت روش در طول كار. طبيعى است كه به ويژه در مسائل ساختارى و صورى، ويراستاران مختلف داراى
