و هفتاد درصد آن را اداره هاى آموزش و پرورش بايد بپردازند. نيز چنانچه دانش آموزان از كلاس هاى فوق برنامه و وسيله رفت و آمد استفاده كنند، هزينه مزبور جداگانه محاسبه خواهد شد.
انواع نامهيك. نامه خصوصى نامه خصوصى دربردارنده مطالب فردى است و از تعارف هاى رنگارنگ و احساسات شخصى سرشار است. نامه خصوصى، به صرف خصوصى بودن، نبايد از شيوايى و رسايى بى بهره باشد. در عين حال، لفظ پردازى و لقب آورى، به سبك «اِخْوانيّات» معمول تا اواسط دوره قاجار، در آن ضرورت ندارد. نامه خصوصى بايد هم ساده باشد و صميمانه، و هم زيبا و دلنشين. به اين منظور، رعايت نكات زير كه بعضاً در هر گونه نامه اى الزامى اند، توصيه مى شود:
يكم. آغاز كردن نامه با نام خدا.
دوم. برگزيدن كاغذ خوب و پاكيزه، و قلم مناسب.
سوم. نوشتن روى يك طرف كاغذ و خالى نهادن پشت آن.
چهارم. تميز و خوانا نوشتن.
پنجم. درج مطالب كوتاه و پربار.
ششم. كم كردن از تكلّفات و مبالغات لفظى.
هفتم. نياوردن القاب زائد.
هشتم. احترام نهادن به احساسات و تمايل هاى شخصى و سلايق مخاطب.
نهم. رعايت اصول نشانه گذارى و شيوه خط و قواعد ساختارى نوشته، مانند حاشيه دادن و فاصله افكندن ميان سطرها.
دهم. آوردن نام و امضاى خود در سمت چپ انتهاى نامه.
يازدهم. نوشتن نام و عنوان گيرنده در سمت راست بالاى صفحه اوّل نامه.
دوازدهم. درج تاريخ و محلّ نگارش نامه در سمت چپ بالاى صفحه اوّل نامه.
سيزدهم. نوشتن نام و نشانى كامل گيرنده پشت پاكت.
چهاردهم. نوشتن نام و نشانى كامل خود پشت پاكت و نيز داخل نامه، زير آخرين صفحه. گذشته از آنچه گفته شد، رعايت نكات درست نويسى و ديگر اصول نوشتارى كه در اين مجموعه به آن ها پرداخته ايم، شرط نگارش يك نامه خوب، در همه انواع آن، است.
