سه.مراحل نگارش مقاله
دو.شرايط مقاله نويسي
ميشل دو مونتنى، مقاله نويس فرانسوى (1533ـ1592م)، واژه «مقاله» را ساخت و آن را عنوان مجموعه مقالات خود ساخت كه در 1580م منتشر شد. اين واژه برگرفته از واژه اى لاتينى به معنى «تلاش»
(1) است و مونتنى به اين دليل آن را برگزيد كه نشان دهد نوشته هايش حاصل تلاش ها و كوشش هاى او به منظور نمايش تجربيات و انديشه هاى وى هستند. البتّه پيش از مونتنى، مقاله هاى فراوان در موضوعات گوناگون پديد آمده بود كه خاستگاه برخى از آن ها را بايد در يونان و روم باستان و آثار غنىِ مسلمانان جست. الكساندر پوپ، شاعر و طنزنويس انگليسى (1688ـ1744م)، نيز عنوان مقاله را براى نوشته هاى مفصّل و منظوم خويش، مانند «مقاله اى درباره نقد» و «مقاله اى درباره انسان»، برگزيد. امّا نگارش مقاله منظوم پس از سده هجدهم ميلادى، چندان اقبال نيافت و رفته رفته بر افتاد. از اوايل سده هجدهم ميلادى، با تلاش ها و كوشش هاى پيگير جوزف اديسن، شاعر و منتقد و مقاله نويس انگليسى (1672ـ1719م) و ريچارد استيل، نمايشنامه نويس و مقاله نويس انگليسى(1672ـ1729م)، مقاله نويسى وارد عرصه مطبوعات شد. چندى بعد با پيدايى و گسترش انواع گاهنامه ها، مقاله نويسى رونق بيش ترى يافت. از همين سال ها (اوايل سده نوزدهم ميلادى) ، مقاله نويسى در جرگه ادبيّات درآمد و در پى آن، بسيارى از چهره هاى شاخص ادبى به مقاله نويسى رو آوردند. مقاله نويسى در زبان فارسى پيشينه اى بس طولانى دارد; با اين توضيح كه اين نوع نوشته ها را پيشينيان «رساله» مى خواندند; امّا پس از پيدايى مجلّه و روزنامه، مقاله نويسى به مفهوم نو آن رونق گرفت و از آن پس، گروهى به مقاله نويسى پرداختند.
دو. شرايط مقاله نويسى يكم. احاطه به موضوع مقاله.
دوم. صداقت و حسن نيّت كه شرط قلم زدن محقّقانه و منصفانه است.
سوم. در نظر گرفتن مصلحت هاى جامعه، و نه منافع فرد يا گروه خاص.
چهارم. گشودن گرهى از گره هاى علمى، اجتماعى، و... از طريق گزينش موضوعاتى كه طرح آن ها در جامعه دردى را دوا مى كند.
سه. مراحل نگارش مقاله يكم. يافتن موضوع: اين كار، بايد پس از تأمّل كافى و با انديشه گره گشايى و خدمت صادقانه صورت پذيرد، نه به صرف تفنّن يا پاسخ گفتن به سفارشى.muigaxe..
