5. نام علامت: نشانه نقل قول، گيومه، برجسته نما، دوگوشه شكل علامت: « » نام بيگانه: Quotation Marks وظيفه اصلى: برجسته ساختن موارد كاربرد:
يك. پيش و پس از منقولِ مستقيم: نوشته بود: «كاشكى صد جان ديگر داشتم.» تذكّر يكم: نشانه هاى جمله منقول داخل اين علامت، بايد كاملا رعايت شوند. تذكّر دوم: اگر نقل فرعى در ميان اصلى لازم گردد، منقول فرعى را ميان اين علامت مى نهيم: " ". تذكّر سوم: معمولا در داستان يا نمايشنامه و متن هاى همانند، منقول مستقيم سرسطر و پس از خطّ فاصله قرار مى گيرد: جواب مى شنود: ـ با «آلبوغيش» و گروه «اللّه اكبر» رفتن خط.
دو. برجسته سازى اَعلام و اصطلاحات يا كلمات و عبارات ديگرى كه بايد متمايز گردند: ميان لشكرى از خصم كه مى افتادند، مى ايستادند بى پا و اشاره مى كردند بى دست كه: «به پيش!» تا اين كه جبرئيل آمد و نام انتخابى خداوند، «حسن»، را به ارمغان آورد: نام نخستين فرزند «هارون»، امّا در لسان عرب. تذكّر: گاه اين گونه كلمات نه با اين نشانه، بلكه با حروف سياه يا خميده (ايرانيك) متمايز مى گردند. اين دو شيوه، به ويژه آن گاه كه نشانه نقل قول سبب تداخلِ نشانه ها يا شلوغ نمايىِ متن مى گردد، بيش تر توصيه مى شود. مثلاً پيشنهاد مى شود كه در اين جمله، نام آثار هنرى درون گيومه قرار گيرد و نام اشخاص با حروف سياه درج گردد تا تشخيص آن ها آسان شود: هيچ آهنگسازى تصادفاً «سمفونى پنجم»
بتهوون، «سمفونى چهل»
موتزارت، يا «چهار فصل»
ويوالدى نمى سازد; و هيچ نقّاشى تصادفاً «موناليزا»ى
داوينچى، «باغ ملّىِ»
آرل وَن گوگ و «مولن روژ»
لوتركنمى آفريند.
