ـ اين قاعده در «به»هاى صفت ساز و قيدساز نيز جارى است:
بنويسيم ننويسيم به عمد بعمد
به ويژه بويژه
21. سه كلمه «بِدو»، «بِدان»، و «بِدين» ( به او، به آن، به اين) به طور سنّتى به همين شكل نوشته مى شوند.
22. حرف «به» در مصادر وافعال مركّب نيز جدا نوشته مى شود:
بنويسيم ننويسيم به راه افتادن براه افتادن
به جا آوردن بجا آوردن
به پا خاست بپا خاست
به سر برد بسر برد
«بى» 23. لفظ «بى» چون پيشوند است، پيوسته نوشته مى شود:
بنويسيم ننويسيم بيخود بى خود
بيكار بى كار
بيچاره بى چاره
بيداد بى داد ـ اگر كلمه طولانى يا بد نما شود، «بى» را جدا مى نويسيم:
بى مناسبت ،
بى فرهنگ. ـ اگر كلمه با همزه آغاز شود، «بى» جدا مى شود:
بى استعداد،بى ادب.
ت «ت ـ تان» (ضمير ملكى)
م «تر ـ ترين» 24. نشانه هاى «تر» و «ترين» از كلمه پيش از خود جدا مى شوند:
بنويسيم ننويسيم مهربان تر مهربانتر
مستحكم ترين مستحكمترين
