درس دوم دستور زبان (1) حروف الفباى فارسى درست نويسى دستورى، از پايه هاى نويسندگى است. نويسنده خوب بايد با قواعد دستور زبان مادرى خويش به خوبى آشنا باشد و آن ها را محترم بشمارد. تنها در اين هنگام، مى توان ادّعاى پاسدارى از زبان و مرزهاى آن را صادقانه شمرد. از آن جا كه هدف اين مجموعه، آشناسازى مخاطب با بنيان هاى نويسندگى است، در اين مبحث نيز مختصرنويسى را اصل مى شماريم و جويندگان دانش بيش تر را به كتاب هاى كامل دستور زبان رهنمون مى گرديم. اين چكيده، مجموعه بنيان هاى دستورى را شامل است و مى تواند براى مرور يك دوره دستور زبان فارسى به كار آيد. پيش از بيان قواعد فشرده دستورى،ذكر مقدّمه اى در باب حروف زبان فارسى بجا است.
1. فارسىِ امروز از سى و سه حرف تركيب مى يابد كه به ترتيب چنينند: ا ء ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غف ق ك گ ل م ن و هـ ى
2. از اين تعداد، هفت حرف مخصوص زبان عربى اند، يعنى اگر در واژه اى باشند، آن واژه عربى است كه به فارسى وارد شده است: ث ح ص ض ط ظ ع
