فصل امر معلوم
فعل امر از مضارع گرفته مىشود البته نه اينچنين كه صيغه اول آن از مضارع و بقيه صيغهها از صيغه اول بلكه هر كدام از صيغههاى آن از همان صيغه مضارع گرفته مىشود شش صيغه غائب و دو صيغه متكلم با درآوردن لام امر بر سر مضارع ساخته مىشود و شش صيغه مخاطب با تغيير خاصى در صيغه مضارع لذا آن هشت صيغه را امر بلام يا امر غائب و متكلم و اين شش صيغه را امر به صيغه يا امر حاضر مىنامند .
صيغهها براى ساختن صيغههاى غائب و متكلم امر لام مكسورى را كه به آن لام امر گويند در اول صيغههاى مضارع درآورده علامت رفع را از آخر آن مىاندازيم و براى ساختن صيغههاى مخاطب آن اولا از اول هر كدام از صيغههاى مضارع مخاطب حرف مضارع را مىاندازيم ثانيا اگر ما بعد حرف مضارع متحرك بود از همانجا امر را بنا مىكنيم و ديگر احتياج به زياد كردن چيزى نيست و اگر ساكن بود همزه متحركى در اول آن مىآوريم ثالثا اگر عين الفعل مضموم بود همزه را مضموم و الا همزه را مكسور مىآوريم رابعا علامت رفع را از آخر صيغه مىاندازيم .
بنا بر اين صرف صيغههاى امر از يفعل چنين است ليفعل ليفعلا ليفعلوا لتفعل لتفعلا ليفعلن افعل افعلا افعلوا افعلى افعلا افعلن لافعل لنفعل
