تبیان، دستیار زندگی

تعبير تحريف در اين گونه روايات نيز، به معناى نقص نيست; بلكه منظور تحريف معنوى و تفسير به راى است.
شاهد بر اين مطالب روايتى از امام باقر(ع) است كه فرموده است: و كان من نبذهم الكتاب انهم اقاموا حروفه و حرفوا حدوده;معناى پشت سر انداختن كتاب خدا اين است كه آنان حروف قرآن و الفاظ آن را به پا داشتند و حفظ نمودند، اما حدود و معانى آن را تحريف نمودند.
2. دسته ديگر رواياتى هستند كه دلالت دارند بر اين كه در بعضى از آيات قرآن نام امامان(ع) وجود داشته است و دشمنان آنها را تحريف نموده اند. حال آن كه اين گونه روايات ناظر به شان نزول آيات هستند.
اگر به عنوان مثال در آنها واردشده است كه نزلت في علي به اين معنا نيست كه «على » جزو الفاظ آيات بوده و حذف شده است.
مؤلف كتاب ارزشمند البيان مى گويد: از چيزهايى كه دلالت دارد نام امير المؤمنين در قرآنبه صراحت ذكر نگرديده، حديث غدير است; كه به صراحت دلالت دارد پيامبر على را بهفرمان خدا به امامت منصوب نمود، بعد از آن كه خدا وعده ايمن بودن از مردم را به او داد.
اگرنام على در قرآن آمده بود، ديگر نيازى به اين انتصاب و گردآورى مسلمانان نبود و ديگر براىرسول خدا هراسى از اظهار آن مطلب نبود.
به ويژه آن كه حديث غدير در حجة الوداع و اواخرعمر آن حضرت اتفاق افتاد.
در حالى كه آيات قرآن عموما قبل از آن نازل گشته و در ميان مسلمانان شيوع پيدا كرده بود.
شاهد ديگر بر توجيه اين گونه روايات، حديث صحيح ابوبصير است كه قبلا به آن اشاره شد.
در ذيل آن حديث امام صادق(ع) مى فرمايد: و نزلت اطيعوا الله واطيعوا الرسول واولى الامر منكم ونزلت في علي والحسن والحسين فقال رسول الله: من كنت مولاه فهذا علي مولاه. مفهوم اين جملات تفسير قرآن است; زيرا در صدر روايت ابوبصير از حضرت سؤال مى كند،مردم مى گويند: چرا نام على و اهل بيت در قرآن نيامده است؟ حضرت در جواب مى فرمايد:اصل نماز در قرآن آمده، ولى عدد ركعات آن بيان نشده است; اصل زكات در قرآن آمده امانصاب آن معين نگرديده است; اصل حج در قرآن آمده، اما تعداد طواف ذكر نگرديده است وهمه اينها را پيامبر به عنوان مفسر قرآن تبيين مى نمايد.
آن گاه امام صادق راجع به آيهاطيعوا الله و... ,توضيح مى دهد و ترديدى باقى نمى ماند كه مراد امام از نزلت في علي و... ,شان نزول آيه است.
اين حديث مى تواند پاسخ به همه رواياتى باشد كه مى گويند نام ائمه در قرآن بوده و حذف شده است.
پاسخ به شبهات ديگر از قبيل وقوع تحريف به دليل نحوه جمع آورى قرآن در زمان عثمان ويا مصحف عبدالله بن مسعود و ابى بن كعب و يا اختلاف قراءت ها بسيار روشن است.
مرورىمجدد بر مباحث مربوط به جمع آورى قرآن و ويژگى مصاحف صحابه و يا علل بروز اختلافقراءات در بخش هاى گذشته روشن خواهدساخت كه رابطه اى ميان آنها و تحريف وجود ندارد.