تبیان، دستیار زندگی

ج) محتواى پيام ها و دستورها و دعوت هاى كتب آسمانى، همواره با منافع زورمندان و سلطه جويان در تعارض و تضاد بوده است.
از اين رو گروهى از آنان به كتمان حقايق كتب آسمانى و تحريف آن كمر مى بستند.
قرآن كه آخرين حلقه از سلسله كتاب هاى آسمانى است، شيوه اى در طرح پيام ها و دستورهاى خود برگزيده است كه راه را بر هر گونه كتمان و تحريف بسته و اين كتاب جاودانه را از دستبرد مغرضان و معاندان و منافقان محفوظ نگه داشته است.
قرآن در بيان مطالب خويش به بيان كليات و اصول اكتفا نموده و شرح و تفسير آنها را به سنت واگذاشته است.
به عنوان مثال در قرآن مجيد هر جا نام برگزيدگان الهى و انسان هاى شايسته زمان نزول وحى به ميان آمده و از كسى تعريف و يا تمجيد شده، به نام او تصريح نشده است; چنان كه هر جا فرد يا جريانى مورد مذمت و لعنت قرارگرفته، نام آن فرد يا جريان در متن قرآن ذكر نگرديده است.
اين شيوه عمومى قرآن بوده و فقط در مورد مذمت ابولهب و همسرش استثناءا اين شيوه به كار گرفته نشده كه البته خود حكمتى دارد; زيرا عداوت خاص ابولهب و همسرش به اسلام بر همگان روشن بوده و وابستگى او به قريش و نسبتش با پيامبر باعث مى شده خطرى از اين جهت متوجه قرآن نگردد. ^{(16) (17)} كه جريان آن مربوط به مدح و يا ذم فرد نيست.
در اين جا نمونه هايى از آياتى را كه ناظر به مدح و يا مذمت افراد در قرآن است و از ذكر نام آنان خوددارى شده است ذكر مى كنيم:
1. آيه تطهير ⁽¹⁸⁾ كه مصداق آن در سنت مشخص شده است.
2. آيه مباهله ⁽¹⁹⁾ كه نام امام حسن(ع) و امام حسين(ع) و حضرت على(ع) و زهرا(س) در آيه ذكر نگرديد.
3. آيه ليلة الفراش ⁽²⁰⁾ كه بر طبق روايات متعدد از شيعه و سنى در شان على بن ابى طالب در شامگاه هجرت پيامبر نازل شده است.
4. سوره مباركه كوثر به گزارش بعضى از روايات، مراد وجود با بركت حضرت زهرا(س) است.
در همين سوره نام توهين كنندگان به پيامبر، يعنى عاص بن وائل و يا امية بن خلف نيز ذكر نگرديده است.
5. آيه ان جاءكم فاسق بنبا. (21) درباره وليد برادر رضاعى عثمان نازل شده است.
6. سوره منافقون درباره عبدالله بن ابى سركرده منافقان نازل شده است; در عين حال نامى از او به ميان نيامده است.
آن چه ذكر شد تنها اندكى از انبوه مواردى است كه در قرآن به چشم مى خورد.
راستى اگر قرآن در همه موارد با صراحت از گروهى تعريف و تمجيد و علنا در مورد عده اى زبان به مذمت و نكوهش مى گشود، مخالفان گروه اول و مخاطبان گروه دوم چه بلايى بر سر قرآن مى آوردند؟ به ويژه آن كه دودمان بنى اميه كه قرآن از آنها باعنوان شجره ملعونه ⁽²²⁾ ياد مى كند بعدها خود به خلافت دست يافتند.