و ما به موسى كتاب (آسمانى ) داديم و آن را مايه هدايت بنى اسرائيل قرار داديم كتاب غير مرا
وكيل و تكيه گاه خود قرار ندهيد
وآتينا موسى الكتاب وجعلناه هدى لبنى اسرائيل الا تتخذوا من دونى وكيلا
از آنجا كه نخستين آيه اين سوره از سير پيامبر(ص ) سخن مى گفت ,و اين گونه موضوعات
غالبا از طرف مشركان و مخالفان مورد انكار واقع مى شد كه چگونه ممكن است پيامبرى از ميان ما
برخيزد كه اين همه افتخار داشته باشد لذاقرآن در اينجا اشاره به دعوت موسى و كتاب آسمانى او
مـى كـنـد تـا مـعـلوم شود اين برنامه رسالت چيز نوظهورى نيست , همچنين مخالفت لجوجانه و
سرسختانه مشركان نيز در تاريخ گذشته مخصوصا تاريخ بنى اسرائيل , سابقه دارد. آيه مى گويد: «و ما به موسى كتاب (آسمانى ) داديم » (وآتينا موسى الكتاب ). «و آن را مايه هدايت بنى اسرائيل قرار داديم » (وجعلناه هدى لبنى اسرائيل ). بـدون شـك منظور از «كتاب » در اينجا «تورات » است كه خداوند براى هدايت بنى اسرائيل در
اختيار موسى (ع ) گذاشت . سـپـس به هدف اساسى بعثت پيامبران از جمله موسى اشاره مى كند كه به آنهاگفتيم : «غير مرا
وكيل و تكيه گاه خود قرار ندهيد» (الا تتخذوا من دونى وكيلا ). اين يكى از شاخه هاى اصلى توحيد است , توحيد در عمل كه نشانه توحيددر عقيده است , كسى كه
مؤثر واقعى را در جهان هستى تنها خدا مى داند به غير اوتكيه نخواهد كرد.