مقدمه
هنگامي که انسان درصدد حل مسائل بنيادي
جهان بيني و شناختن اصول دين حق برميآيد در
نخستين گام با اين سئوال، مواجه مي شود که: از چه راهي
بايد اين مسائل را حل کرد؟ و چگونه بايد شناختهاي
صحيح را به دست آورد و اساسا چه راههايي براي شناخت وجود
دارد؟ و کداميک از آنها را بايد براي بدست آوردن اين
شناختها برگزيد؟
بررسي تفصيلي و فني اين
مطالب بعهده بخش شناخت شناسي از فلسفه(=اپيستمولوژي) است که
انواع شناختهاي انسان را مورد بحث قرارداده به ارزشيابي آنها
مي پردازد. و پرداختن به همه آنها ما را از هدفي که در اين کتاب
داريم دور مي کند. از اينروي، تنها به ذکر پاره اي
از مطالب مورد نياز، بسنده کرده تحقيق بيشتر پيرامون آنها
را به جاي خودش حواله مي دهيم.(1)
انواع شناخت
شناختهاي انساني را از يک ديدگاه
مي توان به چهار قسم، تقسيم کرد:
1. شناخت تجربي و علمي(به اصطلاح خاص).
اينگونه شناخت با کمک اندامهاي حسي به دست مي آيد
هر چند عقل نيز نقش خود را در تجريد و تعميم ادراکات حسي،
ايفا مي کند.
1. براي اطلاع
بيشتر به بخش دوم کتاب «آموزش فلسفه» و مقاله «شناخت» از کتاب پاسداري
از سنگرهاي ايدئولوژيک، و به درس پنجم تا شانزدهم از
ايدئولوژي تطبيقي، مراجعه کنيد.
