تبیان، دستیار زندگی

تركيب :

(ف) فاء جواب شرط (ذكر) فعل و فاعل جمله دليل الجواب است براي ان شرطيه كه مابعد آن آمده است يعني مفسر جواب ان است و محلي از اعراب ندارد (ان) حرف شرط (نفعت الذكري) فعل و فاعل جمله شرط ان و فعل اين جمله در محل جزم است .
تذكر : در اينگونه موارد برخي معتقدند كه جمله مقدم بر شرط (فذكر) خود جواب شرط است نه دليل الجواب و به نظر اين گروه تقديم جواب شرط بر ادات شرط جايز است . البته اين آيه تركيب ديگري دارد و آن اينكه : (فاء) فصيحه (ذكر) جواب شرط محذوف و (ان النفعت الذكري) مفسر شرط محذوف است . (س) حرف استقبال (يذكر) فعل (من) اسم موصول در محل رفع فاعل (يخشي) فعل و فاعل جمله صله موصول و محلي از اعراب ندارد و جمله سيذكر ... استيناف بياني (تعليليه) است و محلي از اعراب ندارد (و) حرف عطف (يتجنبها الاشقي) فعل و مفعول و فاعل جمله عطف بر جمله سيذكر ... است و محلي از اعراب ندارد (الذي) اسم موصول است در محل رفع صفت براي الاشقي (يصلي) فعل و فاعل جمله صله موصول و محلي از اعراب ندارد (النار) مفعول براي يصلي (الكبري) صفت براي النار (ثم) حرف عطف (لايموت) فعل منفي و فاعل (فيه) جار و مجرور متعلق به لايموت و اين جمله عطف بر جمله يصلي ... شده است و محلي از اعراب ندارد (و) حرف عطف (لا يحيي) فعل منفي و فاعلش جمله عطف بر جمله قبل شده و محلي از اعراب ندارد .