تبیان، دستیار زندگی

4- هدي :

راه نمود – راهنمايي كرد – فعل ماضي از ثلاثي مجرد باب فعل يفعل اين فعل لازم و متعدي استعمال مي شود در صورت اول به معناي راه يافتن و هدايت شدن و در صورت دوم به معناي هدايت كردن و راه نمودن است و در اين صورت گاه به دو مفعول بي واسطه تعدي مي كند اما غالباٌ به يك مفعول خود بي واسطه و به مفعول ديگرش به واسطه الي يا لام تعدي مي كند .

5- اخرج :

بيرون فرستاد – بيرون آورد – فعل ماضي از باب افعال و متعدي يك مفعولي است .

6- مرعي :

چراگاه – اسم مكان است .

7- غثاء :

خاشاك پوسيده – خس و خاشاك – اسم ثلاثي مزيد است و همزه آخر آن منقلب از واو است يعني در اصل غثاو بوده .

8- احوي :

سياه مايل به سبز – سرخ مايل به سياه – صفت مشبهه است .

9- نقرء :

مي خوانيم – فعل مضارع صيغه متكلم مع الغير از باب افعال است و در اين باب بي واسطه به دو مفعول تعدي مي كند و گاه به يك مفعول بي واسطه و به مفعول ديگرش به واسطه علي تعدي مي كند .

10- لاتنسي :

فراموش نمي كني – فعل مضارع منفي از ثلاثي مجرد باب فعل يفعل و متعدي يك مفعولي است .

11- جهر :

آشكار – آشكار گرديدن – مصدر ثلاثي مجرد است .

12- يخفي :

نهان مي شود – فعل مضارع از ثلاثي مجرد باب فعل يفعل و لازم است .

13- نيسر :

رجوع شود به سوره ليل آيه 7 .

تركيب :

(سبح) فعل امر و فاعلش جمله استينافيه است و محلي از اعراب ندارد (اسم ربك) مضاف و مضاف اليه مفعول براي سبح (الاعلي) صفت براي ربك (الذي)