تبیان، دستیار زندگی

پوست يا ظاهر پوست كه موي بر آن روييده شده باشد است . مجمع البيان گويد : اصل بشاره به خبر خوشحال كننده و مسرت بخشي گفته مي شود كه به وسيله آن شادي در پوست صورت ظاهر مي شود سپس در خبر اندوهناك نيز استعمال مي گردد مانند خبر دادن به غذاب . زمخشري در اين مورد گويد : اين استعمال از باب عكس در كلام است و مقصود از اينگونه استعمال مسخره كردن مخاطب است به گونه اي كه بر اندوه و تألم و خشم مخاطب افزوده شود

7- عذاب :

شكنجه – اسم مصدر است براي تعذيب .

8- اليم :

دردناك – صفت مشبهه است به معناي مولم .

9- علموا :

انجام دادند – فعل ماضي از ثلاثي مجرد باب فعل يفعل و متعدي يك مفعولي است . به نظر راغب و برخي ديگر از اهل لغت بين عمل و فعل عموم و خصوص مطلق وجود دارد . توضيح اينكه : عمل كاري راگويند كه با قصد وارده صورت مي گيرد اما فعل كار را گويند اعم از اينكه با قصد واقع شود يا بدون قصد . البته قليلاً عمل در مورد كار حيوانات كه بدون قصد و اراده است نيز بكار رفته است .

10- صالحات :

شايسته ها – نيكيها – جمع مونث سالم است و مفردش صالحه (اسم فاعل از ثلاثي مجرد به معناي نيك و شايسته) با توجه به معني ثبوتي آن از آن به صفت مشبهه تعبير مي شود .

11- اجر :

پاداش – مزد – ثواب – در اصل مصدر ثلاثي مجرد است به معناي پاداش دادن .

12- ممنون :

اسم مفعول از ثلاثي مجرد است به گفته مجمع البيان و كتب