چكيده
1 . براى تعريف و شناختن يك مجهول بايد از مفاهيم موجود در ذهن بهره جست.
2 . به صورت هاى موجود در ذهن، مفهوم مى گويند.
3 . مصداق عبارت است از: آنچه مفهوم بر آن صدق مى كند.
4 . مصداق يك مفهوم، گاه در خارج و گاه در ذهن يافت مى شود.
5 . مشهور منطقيون بر اين باورند كه مفهوم بر دو قسم است:
الف) جزئى. مفهومى است غيرقابل صدق بر مصاديق متعدّد؛
ب) كلّى. مفهومى است قابل صدق بر مصاديق متعدّد.
6 . آنچه در منطق بحث مى شود، مفهومِ كلى است.
7 . جزئى در اصطلاح اكثر منطق دانان به دو معنا به كار مى رود:
الف) جزئى حقيقى. مفهومى كه قابل انطباق بر افراد متعدد نباشد؛
ب) جزئى اضافى. مفهومى كه در مقايسه با مفهوم ديگر، به لحاظ تعداد افرادِ قابل صدق بر آن، محدودتر باشد.
8 . اگر دو مفهوم كلى را به لحاظ مصاديق با يكديگر بسنجيم، يكى از صورت هاى زير را خواهد داشت:
تساوى، تباين، عموم و خصوص مطلق، عموم و خصوص من وجه.