«اخفض جشاءك; فإنّ أكثر الناس شبعاً في الدنيا أطولهم جوعاً يوم القيامة».(1)
2 . خلط سينه بيرون انداختن.
3 . پاك كردن گوش و بينى در حضور ديگران.
4 . جوليده بودن لباس، باز بودن دگمه لباس، شانه نكردن موهاى سر و صورت.
5 . مسواك نكردن و بوى بد دهان و زردى دندان.
موارد ديگرى نيز وجود دارد كه در فصل هاى ديگر مطرح شده است، همچون پرخورى، پرگويى، پرخوابى، تكيه كلام ها، زياده روى در شوخى.
ملاحظات اجتماعى:
لازمه زندگى اجتماعى ملاحظه و گذشت است. در اينجا به چند مورد از ملاحظات و چشم پوشيهاى اجتماعى اشاره مى شود:
1 . در جاهايى كه به نوعى نوبت و صف وجود دارد گاه شرايط ايجاب مى كند انسان از حق مسلّم خود براى رعايت حال ديگران چشم پوشى كند. مثلا فرد بيمار و ناتوانى در صف است كه نمى تواند بايستد و براى ما چنين گذشتى امكان دارد. چقدر شايسته است كه براى رعايت حال او از حق خود بگذريم.
2 . گاهى برخى از نانواييها بسيار شلوغ است بجاست كسى كه در صف ايستاده تعداد كمترى نان بخرد تا افراد ديگر نيز بتوانند سريعتر نان بخرند.
3 . گاه افرادى در وسايل نقليه عمومى روى صندلى نشسته اند و صندلى خالى براى مسافران ديگر وجود ندارد و عده اى سرپا ايستاده اند. چقدر زيبا و مناسب است برخى ايثار كنند و جاى خود را به افراد سالخورده زنان و بيماران بدهند.
4 . فردى كه بيمارى واگيردار دارد ـ مانند سرماخوردگى ـ لازم است رعايت حال ديگران كند و جلو دهان و بينى خود را با دستمال بگيرد. مبادا ديگران به اين بيمارى مبتلا شوند.
5 . در حال استراحتِ ديگران از هر نوع مزاحمت براى آنها بايد خوددارى كرد مانند زنگ زدن، تلفن، روشن كردن چراغ.
6 . كسى كه پا و جورابش بو مى دهد، براى رعايت حال ديگران لازم است جوراب و پاى
