ضرب المثل ها

صفحه اصلی تبیان شبکه اجتماعی مشاوره آموزش فیلم صوت تصاویر حوزه کتابخانه دانلود وبلاگ فروشگاه اینترنتی

عضویت در خبرنامه

ارسال

الف

ب

پ

ت

ث

ج

چ

ح

خ

د

ذ

ر

ز

ژ

س

ش

ص

ض

ط

ظ

ع

غ

ف

ق

ک

گ

ل

م

ن

و

ه

ی
- سال به دوازده ماه ما مي بينيم، يکدفعه هم تو ببين!
- سال به سال دريغ از پارسال.
- سالها مي گذارد تا شنبه به نوروز بيفتد!
- سالي که نکوست از بهارش پيداست!
- سبوي خالي را به سبوي پر مزن!
- سبوي تازه و آب خنک!
- سبو: آوندي سفالين و دسته دار که در آن آب ريزند، کوزه سفالين
- سبکبار مردم سبک تر روند.
- ستم بر ستم پيشه، عدل است و داد.
- سحر خيز باش تا کامروا باشي.
- سخت مي گيرد جهان بر مردمان سخت کوش «گفت آسان گير بر خود کارها کز روي طبع...» حافظ
- سخن خودت را کجا شنيدي؟ آنجا که حرف مردم را شنيدي!
- سخن تلخ از دل تلخ برمي خيزد.
- سر بريده سخن نمي گويد!
- سر بزرگ را بلاي بزرگ باشد!
- سر بشکند در کلاه، دست بشکند در آستين!
- سر بي گناه، پاي دار مي رود اما بالاي دار نمي رود!
- سر بي خيال فقط در گور ميسر است.
- سر پيري و معرکه گيري؟!
- سر تراشي را از سر کچل مي خواهد ياد بگيرد!
- سر را با پنبه مي برد!
- سر را قمه مي شکند تاوانش را کاشي مي دهد!
- قمه: آهني کوتاهتر از شمشير و داراي دو لبه تيز
- سر زلف تو نباشد سر زلف دگري!
- سرزنش بجا بهتر از تعريف بي جا است.
- سرش از خودش نيست.
- سرش به تنش زيادي مي کند!
- سرش به کلاهش مي ارزد!
- سرش بوي قرمه سبزي مي دهد!
- سرش توي حساب است!
- سرش توي لاک خودش است!
- سرش جنگ است اما دلش تنگ است!