تبیان، دستیار زندگی

درس های «فاطمیه»

و بنی اسرائیل، موسی را تنها گذاشتند، گفتند: تو و پروردگارت بروید و بجنگید؛ ما این‌جا نشسته‌ایم. موسی گفت: پروردگارا! من جز خودم و برادرم را در اختیار ندارم. بین ما و این جماعت نابکار جدایی افکن. پروردگار فرمود: بر آنان حرام شد، چهل سال در زمین سرگردان شوند، و بر فاسقان اسفناک مباش...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
انتظار
و بنی اسرائیل، موسی را تنها گذاشتند، گفتند: تو و پروردگارت بروید و بجنگید؛ ما این‌جا نشسته‌ایم. موسی گفت: پروردگارا! من جز خودم و برادرم را در اختیار ندارم. بین ما و این جماعت نابکار جدایی افکن. پروردگار فرمود: بر آنان حرام شد، چهل سال در زمین سرگردان شوند، و بر فاسقان اسفناک مباش! (بر گرفته از سوره مائده، آیات 24  26)

و نامردمان علی علیه‌السلام را تنها گذاشتند. علی ماند و فاطمه. گفتند: حق با شماست. بروید و بجنگید که اگر پیروز شدید به شما خواهیم پیوست. علی علیه‌السلام ، فاطمه علیها‌السلام را بر چارپایی نشانده بود و خانه به خانه همراه می‌طلبید. گفت: خدایا! جز خودم و فاطمه را در اختیار ندارم. فاطمه علیها‌السلام خدا را شاهد گرفت که از آن قوم غضبناک است. علی علیه‌السلام گفت: خدایا! مرا از اینان بگیر. فاطمه علیها‌السلام گفت: الها! وفاتم را برسان. و این چنین شد که: بر آنان حرام شد. در زمین سرگردان شدند. غیبت آغاز شد و بر فاسقان اسف نباید خورد!

خداوند رسولش را صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم و خاندان رسولش علیهم السلام را فرستاد. رحمت للعالمین بودند و از همین رو، امتشان، امت مرحومه.

خداوند، فاطمه علیها‌السلام را فرستاد تا دردانه این منظومه باشد و رضایتش را در رضایت او قرار داد و غضبش را در غضب او. مسلمین در سایه رحمت پروردگار بودند تا این‌که فاطمه علیها‌السلام را آزردند؛ فاطمه علیها‌السلام را به خشم آوردند. رحمت فروختند و غضب خریدند. گم شدند. در بیابان‌های حیرت و ضلالت سرگردان شدند. خداوند بر آنان خشم گرفته بود؛ آنان فاطمه علیها‌السلام را آزرده بودند.

آنک آنان، فاطمه علیها‌السلام را گم کردند. گفتند: مزارش ناپیداست؛ غایب است. امامشان را گم کردند. گفتند: ناپیداست؛ غایب است.

تاریخ می‌گوید: همه فاطمه علیها‌السلام را گم نکرده بودند. در دل شب آن‌گاه که مردمان، مردم غافل از فاطمه علیها‌السلام ، خفته بودند، هفت تن در جوار پیکر فاطمه علیها‌السلام بودند و نگاهشان به گام‌های علی علیه‌السلام ، بعدها هم همینان مزار فاطمه علیها‌السلام را می‌شناختند.

امروز هم، همه امامشان را گم نکرده‌اند. در سجاده‌های نیمه شب‌ها، در هیاهوی روزها، آن‌گاه که مسلمین، مسلمین غافل از امام، در بیابان‌های حیرت و گمراهی،‌ در بی‌خبری و غفلت سرگردانند، هستند کسانی که از امامشان دور نیستند.

همراهان! خدا را! همتی!

دیروز فاطمه را آزردند، رحمت از ما گرفته شد. امروز بازگردیم؛ دل فاطمه را به‌دست آوریم؛ که این شاهراه رسیدن به رحمت است. فاطمه علیها‌السلام را شادمان سازیم که خدا از ما شادمان شود. با فاطمه علیها‌السلام باشیم تا با اماممان باشیم. تا از سرگردانی نجات پیدا کنیم. آنان که با فاطمه علیها‌السلام بودند و اینان که با امامشان‌اند، اگر چه در روزگار ظهور نباشند، روزگارشان را به حضور می‌گذرانند.

همراهان! خدا را! همتی!

اگر حضور می‌خواهید، حاضر باشید. فاطمه علیها‌السلام و مهدی علیه‌السلام را حاضر ببینید. با فاطمه علیها‌السلام ذکر بگویید و با مهدی علیه‌السلام نماز بخوانید. به مهرشان انفاق کنید و... هرچه می‌کنید، حاضر باشید و آنان را حاضر ببینید.

به هر گونه که می‌توانید، دل فاطمه علیها‌السلام را به‌دست آورید که این، کلید رحمت است. این‌که برای جلب رضایت آن بانو چه می‌کنید نکته‌ای است و این‌که چگونه نکته‌ای. هرچه می‌کنید به مهر مهدی فاطمه باید باشد و پیشکش به بارگاه فاطمه علیها‌السلام .

برخی از بزرگان نیز توصیه‌هایی کرده‌اند که بسیاری حلاوت تجربه‌اش را چشیده‌اند:

یکی، اعتذار و استغفار که صفای دل را به ارمغان می‌آرد.

دوم، ختم قرآنی با محبت مهدی فاطمه و هدیه ثواب آن به ساحت مقدس حضرت فاطمه علیها‌السلام ، آن‌جا که حب باشد، محبوب نیز حاضر است و برای محبوبه دو عالم، کدام هدیه برتر از قرائت کلام خدا؟ مناسب است که این ختم قرآن، سه روزه انجام شود.

سوم، ختم صد هزار صلوات، اگر بر یک نفر سنگین باشد، بر چند نفر دشوار نخواهد بود. «تعاونوا علی البرّ و التقوی». پیشتر گفته شد که هرچه می‌کنید با همان محبت و هدیه به محبوبه‌ی دو جهان باشد و حال می‌گوییم: این ذکر، صلوات است؛ و حقیقت صلوات هیچ نیست جز حقیقت فاطمه علیها‌السلام و پدر فاطمه و همسر فاطمه و فرزندان فاطمه صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین.

چهارم، خواندن حدیث شریف کساء و مداومت بر آن است و باز هم با نیت دل سپردن به عزیز راضیه مرضیه علیها‌السلام که رضایتش رضای خدای جهان است.

برادران! خواهران! هیچ خود را به همه‌ی او هدیه کنید؛ دعاهایتان را، قرائتتان را، شب‌زنده‌داریتان را. اگر لحظاتتان را با او باشید، حتی در عصر غیبت، در حضور خواهید بود. او کلیددار ظهور است. رضایت خدا در رضایت اوست؛ رضایتش را به‌دست آورید. دشوار نیست؛ او سریع‌الرضاست. با او باشید تا او هم با شما باشد؛ از این‌جا تا قیامت، از قیامت تا بی‌نهایت.

منبع: وبسایت افق حوزه