بینش عالم ربانی

یکی از مأموران شهربانی زمان شاه استعفا کرد و به شغل آزاد پرداخت. از او دلیل کارش را پرسیدند. گفت: بینش و بصیرت آیت اللَّه نجفی مرعشی باعث این کارشد. گفتم: جریان چیست؟ گفت: شب از ساعت دوازده تا 8 صبح مأمور خیابان ارَمِ قم بودم و نیاز به حمّام برای انجام غسل داشتم و پول هم نداشتم. حدود ساعت 2 بود که اتوبوسی از اصفهان رسید و درب صحن توقّف کرد تا مسافر پیاده کند. من رفتم وگفتم: چرا اینجا توقّف کردی گواهینامه ات را بده. راننده پنج تومان کف دست من نهاد و من هم گفتم: پس زودتر برو! و با خود گفتم: پول حمّام هم جور شد. منتظر بامداد بودم که بروم غسل کنم و نماز بخوانم. هنوز درِ صحن باز نشده بود که دیدم آیت اللَّه مرعشی نجفی مثل همیشه به طرف حرم می رود؛ امّا آن شب راه را کج کرد و از آن سوی خیابان نزد من آمد. وقتی رسید سلام کرد و فرمود: «بیا جلو!» رفتم پنج تومان به من داد و فرمود: «با این پول برو غسل کن. با آن پول نمی شود غسل کرد.» گفتم: چشم! پس از آن به این فکر افتادم که از شهربانی استعفا دهم و کار آزاد برگزینم و چنین شد و اینک به حمداللَّه وضع من خوب است و مکه هم رفته ام. آری! بعداً آیت اللَّه مرعشی نجفی شخصاً به دیدن او رفت.[1]
ــــــــــــــــ
پی نوشت ها
[1] خاطرات ماندگار/ ص 84.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه