تبیان، دستیار زندگی

از مطالب آدامسی تا تشویش اطلاعاتی

حجت الاسلام علیرضا نظری خرّم، پژوهشگر قرآنی در نوشتاری به بررسی عواقب حفظ و به خاطر سپردن مطالب بی فایده پرداخته و این نوع مطالب را به‌ قطار شهربازی تشبیه کرده است که مقصدی جز سرگرمی برای آن متصوّر نیست.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
علوم
حجت الاسلام علیرضا نظری خرّم، پژوهشگر قرآنی در نوشتاری به بررسی عواقب حفظ و به خاطر سپردن مطالب بی فایده پرداخته و این نوع مطالب را  به‌ قطار شهربازی تشبیه کرده است که مقصدی جز سرگرمی برای آن متصوّر نیست.
متن این یادداشت در زیر تقدیم خوانندگان محترم می شود:
چند روز پیش، دیداری صمیمانه با فرزند مرحوم آیت الله بهجت در اطراف حرم حضرت معصومه داشتم.
یکی از حرف های شیخ علی آقا برایم این بود که پدرم حتی مراقب بود که چه نوشته ای را می خواند! حواسش جمع بود که آیا مطالعه آن نوشته سودی به حالش دارد یا نه؟
ببینید رفقا! برخی از اطلاعات و دانسته های ما به مانند آدامس می ماند که هر چه آن را در دهان بجوی و ملچ و ملوچ کنی و از این وَر لُپ به آن ور و از آن ور لُپ به این ور بیاندازی، یک ذرّه هم شکم گرسنه ات را سیر نمی کند.
در نهج البلاغه آمده که امام علی(ع) آنجایی که اوصاف پارسایان را بر می شمارد، گوشزد می کند که پارسایان صرفاً به دانشى كه برایشان سودمند باشد، گوش فرا می دهند. (ووَقَفوا أسماعَهُم عَلَى العِلمِ النّافِعِ لَهُم‏).
خدای نکرده اینجور نباشیم که گفته اند:

داند او خاصیت هر جوهری
در بیان جوهر خود چون خری

یعنی اینجور نباشد که آن چیزهایی را که باید بدانیم، ندانیم و ذهن خودمان را انباشته سازیم از اطلاعاتی که ندانستن اش ضرری به حال و روز ما ندارد.
به فرموده پیامبر  اکرم(ص) باید از دانسته های بی فایده به خدا پناه بُرد (اللَّهُمَّ إنّی أعوذُ بِكَ مِن عِلمٍ لا یَنفَع‏).
برخی از انباشته های ذهنی ما بسان قطار شهربازی هستند که مقصدی جز سرگرمی برای آن متصوّر نیست.
در قرآن کریم آیه ای آمده که آدمی باید به خوراک خود توجه داشته و ببیند چه می خورد! (فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى‏ طَعامِه‏)
آقای خوش ذوقی به نام «زید شحّام» از امام باقر(ع) پیرامون این سخن خدا پرسیده که آقا! این یعنی چه که ما به خورد و خوراکمان نگاه کنیم؟
و آقا لطف فرموده و در پاسخش گفته که عزیزم! منظور از نگاه به خوراک در این آیه این است که آدمی، خوب بنگرد و ببیند آن دانشى را که فرا مى گیرد،‏ از چه كسى فرا مى گیرد. آن کس، خوراک سالم می دهد یا مسموم؟!
بنابراین باید حرف حساب را آموخت و نه حرف سست و بی حساب را تا دوزار به کارمان بیاید، چه به کار این دنیا و چه به کار آن دنیا! پس مراقب خودمان در برابر نوشته های فضای مجازی باشیم.

منبع: خبرگزاری رسانیوز