شش.حرف
اقسام قيد از لحاظ نقشيك. مُختَص = كلمه اى كه همواره به صورت قيد به كار مى رود:
البتّه،خوشبختانه،
هرگز. هنگام تجزيه و تركيب، مى گوييم هم «نوع» اين كلمات قيد است و هم «نقش»آن ها.
دو. مشترك = كلمه اى كه گاهى به صورت قيد به كار مى رود و گاه گونه اى ديگر از كلمه است. مثلاً واژه
صبحدم اسم است، امّا در بيت زير به صورت قيد به كار رفته است: صبحدم مرغ چمن با گُلِ نوخاسته گفت نازْ كم كن كه در اين باغ بسى چون تو شكفت
اقسام قيد از لحاظ معنى و كاركرديك. زمان:
امروز ـ در آن هنگام.دو. مكان:
اين جاـ در خيابانى كه روبه روى خانه ما است. سه. مقدار:
يك كيلوـ بسيار.چهار. حالت:
آهسته ـ در حالى كه اشك مى ريختيم.پنج. نفى:
هرگز ـ اصلاـ هيچ ـ نه. شش. استثنا:
مگر ـ جز ـ وگرنه ـ غير.هفت. تأكيد:
آرى ـ بى گمان ـ بلكه ـ راستى ـ ناچار ـ هرآينه ـ بى چون و چرا.هشت. استفهام:
براى چه ـ آيا ـ چون ـ كى ـ چرا ـ چطور ـ چگونه.نه. ترتيب:
دسته دسته ـ پياپى ـ دمادم ـ سرانجام.ده. تكرار:
دوباره ـ ديگر بار ـ باز. شش. حرف حرف كلمه اى است كه معنى مستقلّى ندارد، امّا هنگامى كه با كلمات ديگر به كار رود، مفهومى، از قبيل نسبت يا اضافه يا ربط، پديد مى آوَرَد.
اقسام حرف از لحاظ كاركرد يك. حرف ربط = حرفى كه ميان كلمات يا گروه كلمات پيوند ايجاد مى كند: اين قرآن، آخرين كتاب آسمانى است
كهسعادت همه انسان ها را متضمّن است.
دو. حرف اضافه = حرفى كه ميان كلمات يا گروه كلمات وابستگى و نسبتى برقرارمى سازد: ديگر
باشهدا و معراج شهدا مأنوس شده ام.
سه. حرف نشانه = حرفى كه نشان مى دهد كلمه داراى چه نقشى است. حرف نشانه مشهور عبارت است از«را» كه نشان مى دهد كلمه قبل از آن، مفعول است. شَط، صالح رادر آغوش مى گيرد.
