نه.ساختمان رساله

هشت.نگارش رؤوس مطالب فصل ها

هفت.يادداشت برداري

شش.مراجعه به منابع

شش. مراجعه به منابع براى شناسايى مآخذ مى توان از اين منابع استفاده كرد: ـ مدارك كتاب شناسى: مجموعه هاى فهرست آثار، فهرست ها و برگه دان هاى كتابخانه ها. ـ دائرة المعارف ها و سالنامه ها. ـ كتابنامه هاى آثار همانند. ـ نشريّات وزين حوزه اى و دانشگاهى.

هفت. يادداشت بردارى لازم است يادداشت بردارى روى برگه هاى جداگانه همشكل انجام پذيرد. به هر مضمون برگه جدايى اختصاص داده مى شود و هر برگه با شماره يا نشانه اى متمايز مى گردد. به اين سان، در طول كار، مى توان برگه ها را پس و پيش يا افزوده و كاسته ساخت. نيز لازم است بر هر برگه عنوان كليدى آن ثبت گردد و هويّت برگه هم معيّن شود، از قبيل مأخذ و تاريخ. همچنين خوب است مشخّص گردد كه نوع استفاده از مأخذ چيست: نقل به عبارت، نقل به مضمون، تلخيص، ويرايش، يا... . براى هر يك از اين ها مى توان نشانه اى خاص برنهاد. در نهايت، با عنايت به ساختمان پژوهش، مى توان برگه ها را شماره بندى پايانى كرد و هر يك را در جاى خويش قرار داد.

هشت. نگارش رؤوس مطالب فصل ها معمولا رساله پژوهشى شامل اين سه بخش است: مقدّمه، متن مشتمل بر چند فصل، و نتيجه. بايد پيش تر رؤوس مطالب هر فصل را نوشت تا چشم اندازى از كار پژوهش پيدا شود. اين كار به نگارش پيش نويس رساله نيز بسيار كمك مى كند.

نُه. ساختمان رساله معمولا ساخت منطقى پايان نامه چنين است:

(1) صفحه عنوان: عنوان، نويسنده، گروه درسى، نام درس، نهاد علمى مربوط، مقطع و سال تحصيلى.

(2) پيشگفتار: هدف، سابقه تحقيق، روش و گستره پژوهش، سپاسگزارى.

(3) فهرست مطالب.

(4) فهرست جداول.