ديباچه
ديباچه بحر معنى ز سخن پُر گهر است هر يك آويزه گوش دگر است در بلورين صدف چرخ كهن نيست والا گهرى بِه ز سخن سخن آوازِ پَرِ جبريل است روح بخش از دَمِ اسرافيل است سخن از عرشِ بَرين آمده است بهر پاكان به زمين آمده است
(جامى) اين دفتر، درسنامه اى است در قلمرو ادب پارسى و آيين نگارش كه در چهل درس سامان يافته است. كوشيده ايم ايجاز و اختصار سرلوحه اين كار باشد. آنچه در اين درس ها آمده، سرنخ هايى است براى پى گيرى مطالعات ادبى و تجربه هاى قلمى. البتّه اميد هست كه همين مقدار همـ اگر به خوبى با تمرين و ممارست همراه شود ـ براى مشتاقان نويسندگى كفايت كند و آنان را بر مبانى درست نويسى و شيوانگارى مسلّط سازد. اگر خوانندگان گرانمايه بپرسند كه چرا بخشى قابل عنايت از اين دفتر به مباحث درست نويسى اختصاص يافته، پاسخ اين فقير آن است كه روز به روز توجّه و اهتمام به پاكيزه نوشتن كم مى شود; و اين، بسى مايه دريغ است. آرى، مايه دريغ است كه زبان پارسى، با اين پيشينه تابناك و گوهرين، چنين از جفاى برخى نويسندگان آفت پذيرد. صاحب اين دفتر كه سر و كارش با جوانان مشتاق نويسندگى است، مى كوشد كه زيرسازهاى نويسندگى را بر صحّت و اِتقان بنا نهد. درست است كه اين كار حوصله مى خواهد و همّت; امّا ثمرش دير مى پايد و در گذر زمان، زود آفت نمى پذيرد. شرط قدردانى و شكرگزارى است كه يكايك دانشورانى را كه از آثار ارجمندشان در فراهم آورى اين دفتر بهره برده ام، ارج نهم و همّت كريمانه شان را سپاس گويم. به رسم امانت، منابعى را كه بيش تر و مستقيم تر استفاده شده اند، در پانوشت برخى فصول و درس ها ياد كرده ام و در فرجام اثر نيز از منابع اصلى نام برده ام. هر جا در پانوشت هاى مزبور شماره صفحه منبعى را ذكر نكرده ام، نشان دهنده
