شبهات دوازده گانه
ميرزاى نورى در باب اول از كتاب خود، امورى را در تاييد تحريف ذكر نموده است، كه به
اختصار چنين است:
1. رواياتى وجود دارد كه آن چه در امم گذشته واقع شده در امت اسلام نيز واقع مى شود; اين
امر شامل تحريف كتاب هم مى شود.
2. نحوه جمع آورى قرآن در صدر اسلام عادتا مستلزم وقوع تغيير و تحريف است.
3. آن چه اهل سنت راجع به نسخ تلاوت ذكر نموده اند، مستلزم نقص در قرآن و تحريف آن
است.
(4) 4. على بن ابى طالب(ع) داراى مصحفى مخالف با مصحف موجود در ترتيب و افزون بر قرآن
فعلى بوده است.
5. عبدالله بن مسعود، مصحف معتبرى داشته كه در آن چيزهايى غير از مصحف موجود بوده
است.
6. مصحف موجود، مشتمل بر همه آن چه در مصحف ابى بن كعب وجود دارد -و معتبر است -
نيست.
7. عثمان به هنگام جمع قرآن برخى از كلمات و آيات را ناديده گرفته است.
8. اخبار فراوانى صريحا دلالت بر وقوع نقص در قرآن دارند كه اهل سنت آنها را نقل كرده اند.
9. خداوند نام و شمايل اوصياى خويش را در كتب آسمانى گذشته ذكر نموده است.
در قرآن
كه مهيمن بر كتب ديگر است به طريق اولى خداوند چنين كرده است.
10. با آن كه قرآن بر يك قراءت نازل شده است، وجود اختلاف قراءت ها در حروف و كلمات و
جز آنها ثابت و معلوم است.
11. اخبار فراوانى به طور عام صراحتا دلالت بر وقوع تحريف و نقصان دارند.
12. اخبارى در خصوص تحريف بعضى از آيات وجود دارد.
اينك به اختصار به شبهات پاسخ مى دهيم:
پاسخ شبهه اول:
مى گويند رواياتى در حد تواتر از شيعه و سنى وارد شده است كه دلالت برمماثله بين امت اسلام و يهود و نصارا مى كند و مفاد آن دلالت دارد كه رسول خدا فرموده استهرچه در آن امت ها واقع شده است، در اين امت هم واقع مى شود و چون تحريف در كتبآسمانى آنها راه يافته پس قرآن هم تحريف شده است; وگرنه معناى اين احاديث صحيحنخواهد بود.
قال رسول الله: كل ما كان في الامم السالفة، فانه يكون في هذه الامة مثله، حذوالنعل بالنعل والقذة بالقذة;
(5) هرچه در امت هاى گذشته بوده و اتفاق افتاده است، بدون هيچ
كم و كاستى، عينا در اين امت نيز خواهدبود.
گرچه ظاهر اين گروه از روايات عام است، اما اين گونه نيست كه شامل همه مسائل و جزئياتشود; زيرا در بسيارى از امور همانند تثليث و گوساله پرستى و جريان سامرى و غرق فرعون وعروج عيسى به آسمان و تحريف بالزياده و نظاير آن، امت اسلام با آنها تماثل و اشتراك ندارد.
بنابراين تماثل و تشابه فى الجمله مراد است; نه در همه مسائل.
اين سخن پيامبر به منزلهعامى است كه قابل تخصيص است كه مى توان تحريف قرآن را به استناد آيه انا نحن نزلنا
الذكر وانا له لحافظون از آن استثنانمود.
