گزيده مطالب
1. مراحل پيدايش قراءات را مى توان در قالب هفت مرحله بررسى نمود: مرحله اول: تعليم قراءت از سوى پيامبر(ص) به بعضى از صحابه و عرضه نمودن قراءت توسطآنان بر پيامبر.
در اين مرحله افراد معروف عبارتند از: على بن ابى طالب(ع)، عثمان بن عفان،
ابى بن كعب، عبدالله بن مسعود، زيدبن ثابت، ابوموسى اشعرى و ابوالدرداء.
مرحله دوم: تعليم قراءت توسط طبقه اول به بعضى از صحابه و رواج مصاحف و قراءات بعضى
از قاريان طبقه اول و انتساب قراءات به اشخاص.
مرحله سوم: دوره متحد ساختن قراءت ها به دست عثمان و ارسال مصاحف يك نواخت به
شهرها و انتساب قراءات به امصار.
مرحله چهارم: شروع دوباره اختلاف قراءت ها از نيمه دوم قرن اول هجرى و به ميدان آمدننسلى نو از حافظان و قاريان قرآن در شهرهاى مختلف از جمله مدينه، مكه، كوفه، بصره و
شام.
مرحله پنجم: دوره اوج قراءات و پديدار گشتن بزرگ ترين قاريان، در سده دوم هجرى از جمله
قراى سبعه.
مرحله ششم: دوره تدوين قراءات در قرن سوم به دست افرادى چون ابوعبيد قاسم بن سلام،
ابوحاتم سجستانى، ابوجعفر طبرى و.... مرحله هفتم: دوره انحصار قراءات در هفت قراءت به دست «ابن مجاهد».
اين كار در آغاز قرنچهارم هجرى صورت گرفت و پس از آن تاليفات ديگران نيز به همين سمت گرايش پيدا نمود.
2. بعضى از عوامل پيدايش اختلاف قراءات عبارت بودند از: عارى بودن مصاحف از نقطه واعراب; خالى بودن از «الف » در وسط كلمات; تفاوت لهجه ها; اجتهاد قاريان و شهرت طلبى
بعضى از قرا در انتخاب قراءات شاذ.