1حا ـ ميم حم
باز هم عظمت قرآن
در روايات اسلامى آمده است كه رسول خدا(ص ) پيوسته بتهاى مشركان رامذمت مى كرد, و قرآن را بـر آنـهـا مى خواند تا به راه توحيد باز گردند, اما آنهامى گفتنداين شعر محمد است , و بعضى مـى گفتنداين «كهانت » است (كهانت غيب گوييهايى بود كه گروهى به ادعاى خود ارتباط با جـنـيـان داشـتـند) و بعضى مى گفتنداينها خطبه هاى زيبايى است كه او مى خواند (و نامش را «قرآن » گذاشته است ).
روزى «ابـوجـهـل » بـه «ولـيـدبـن مـغيره » گفت اى «اباعبدشمس » اينهايى را كه محمد مى گويدچيست ؟.
گفت بگذاريد سخنانش را بشنوم , گفت اى محمد!چيزى از اشعارت رابراى من بخوان !
فرمودشعر نيست , بلكه كلام خداست كه پيامبران و رسولانش را با آن مى فرستاده .
گفت هر چه هست بخوان !
رسـول خدا(ص ) قرائت سوره حم سجده را آغاز كرد, هنگامى كه به آيه «فان اعرضوا فقل انذرتكم صـاعقة مثل صاعقة عاد وثمود» (آيه 13 همين سوره ) رسيد,«وليد» از شنيدن آن لرزيد و مو بر تنش راست شد, از جا برخواست و به سوى خانه خود رفت و به سراغ قريش نيامد!
ايـن روايت به خوبى نشان مى دهد كه تا چه حد آيات اين سوره پرجاذبه وتكان دهنده است , تا آنجا كه در انديشمند متعصب عرب چنين عكس العملى را بجامى گذارد.
به تفسير آيات بازگرديم .
بـاز در آغاز اين سوره به «حروف مقطعه » برخورد مى كنيم «حا ـ ميم » (حم )كه براى دومين بار در آغاز سوره هاى قرآن خودنمايى مى كند, كه بعضى «حم » را نام سوره و يا «ح » را اشاره به «حميد» و «م » را اشاره به «مجيد» كه دو نام از نامهاى بزرگ خداوند است دانسته اند.
