12 . قدم اوّل در سلوك

تا كى مى خواهيد در خواب غفلت به سر بريد، و در فساد و تباهى غوطه ور باشيد؟ از خدا بترسيد، از عواقب امور بپرهيزيد، از خواب غفلت بيدار شويد. شما هنوز بيدار نشده ايد، هنوز قدم اوّل را برنداشته ايد. قدم اوّل در سلوك «يقظه» است. ولى شما در خواب به سر مى بريد؛ چشمها باز و دلها در خواب فرو رفته است. اگر دلها خواب آلود و قلبها بر اثر گناه سياه و زنگ زده نمى بود، اين طور آسوده خاطر به اعمال و اقوال نادرست ادامه نمى داديد. اگر قدرى در امور اخروى و عقبات هولناك آن فكر مى كرديد، به تكاليف و مسؤوليتهاى سنگينى كه بر دوش شماست بيشتر اهميت مى داديد.
شما عالَم ديگرى هم داريد؛ معاد و قيامتى نيز براى شما هست، چرا عبرت نمى گيريد؟ چرا بيدار و هوشيار نمى شويد؟ چرا اين قدر با خاطر آسوده به غيبت برادران مسلمان خود مى پردازيد، و يا استماع مى كنيد؟ آيا خبر داريد كه «الغيبةُ إدامُ كِلابِ النّارِ»(40). هيچ فكر كرده ايد كه اين اختلافات، عداوتها، حسدها، بدبينيها، خودخواهيها، و غرور و تكبرها، چه عواقب سويى دارد؟ آيا مى دانيد عاقبت اين اعمال رذيله و محرمه جهنم است و ممكن است خداى نخواسته به خلود در نار منجر شود؟

13 . ويژگى امراض روحى

خدا نكند انسان به امراض بى درد مبتلا گردد. مرضهايى كه درد دارد انسان را وادار مى كند كه در مقام علاج برآيد؛ به طبيب و بيمارستان مراجعه كند؛ لكن مرض بى درد كه احساس نمى شود بسيار خطرناك است. وقتى انسان خبردار مى گردد كه كار از كار گذشته است. مرضهاى روانى اگر درد داشت باز جاى شكر بود، عاقبت انسان را به درمان وا مى داشت؛ ولى چه توان كرد كه اين امراض خطرناك درد ندارد. مرض غرور و خودخواهى بى درد است. معاصى ديگر بدون ايجاد درد قلب و روح را فاسد مى سازد. اين مرضها نه تنها درد ندارد،