عَنْ أبِي عَبْدِاللهِ عليه السلام : «حَرامٌ عَلى قُلُوبِكُمْ اَنْ تَعْرِفَ حَلاوَةَ الإيْمانِ حَتّى تَزْهَدَ فِي الدُّنْيا»،(504) «إذا تَخَلّى الْمُؤْمِنُ مِنْ الدُّنْيا سَما وَ وَجَدَ حَلاوَةُ حُبِّ اللهِ فَلَمْ يَشْتَغِلْ بِغَيْرِهِ».(505) وَ فِي مِصْباحِ الشَّرِيْعَةِ :
الزُّهْدُ مِفْتاحُ بابِ الْآخِرَةِ وَ الْبَراءَة مِنَ النّار، وَ هُوَ تَرْكُ كُلّ شَي ءٍ يشْغلُكَ عَن اللهِ تَعالى مِنْ غَيْرِ تَأسُّفٍ عَلى فَوْتِها وَلا إعْجابٍ فِي تَرْكِها ... .(506)

فصل چهارم: [ رغبت به دنيا موجب احتجاب از حق است ]

رغبت به دنيا، موجب احتجاب از حق و بازماندن از سلوك الى الله است، و مقصود از دنيا، هر چيزى است كه انسان را از حق تعالى به خود مشغول كند. و چون اين معنى در عالَم مُلك بيشتر تحقق دارد، اين اسم احق است براى آن. و اشاره به اين معنى است همين حديث مصباح الشريعه كه زهد را تعبير فرمايد به ترك هر چيزى كه انسان را از حق تعالى مشغول و غافل نمايد.
در حديث است كه براى خداى تعالى هفتاد هزار حجاب از نور است و هفتاد هزار حجاب از ظلمت(507). گاهى ازاين حجب كثيره به حسب كليّات به هفت حجاب تعبير شده، چنانكه در احاديث شريفه در باب سجده وارد است كه سجود به تربت قبر حسين بن على عليهما السلام خرق كند حجابهاى هفت گانه را (508). و ممكن است، اين هفت حجاب فوق اين حُجُب باشد، چنانكه از حديث علل ظاهر شود.
علل از هشام بن الحكم نقل نموده كه گفت: به حضرت أبي الحسن موسى عليه السلام گفتم: به چه علّت در افتتاح نماز، هفت تكبير افضل شده است؟ فرمود:
اى هشام! همانا خلق آسمانها هفت و زمينها هفت و حجابها هفت است، پس چون سير