• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
 
 
 
 
 
 

مفعول مطلق

 مي شود.

ظرف بر دو قسم است: ظرف زمان، مانند: يوْم، دَهْر، ظرف مکان، مانند: مَسْجِد، فَوْق.

مثال1: صامَ زيدٌ يوماً.

ترکيب: صامَ: فعل، زيدٌ: فاعل، يوماً: مفعول فيه.

مثال2: صَلّي زيدٌ خَلْفَ عَمْروٍ.

ترکيب:صَلّي: فعل، زيدٌ: فاعل، خَلْفَ: مفعول فيه و مضاف، عَمْروِ: مضاف إليه.

مثال3: أينَ مُعِزُّ الأولياءِ؟ ترکيب: أينَ: اسم استفهام، مبني بر فتح، محلاً منصوب، مفعول فيه براي عامل مقدّر، خبر مقدّم، مُعِزُّ: مبتداي مؤخّر و مضاف، الأولياءِ: مضاف إليه.

تذکر:

1ـ مفعول فيه در جواب سؤال «چه موقع؟» يا «کجا؟» مي آيد.

2ـ ظرف مکان در صورتي که محدود باشد به وسيله «في» مجرور مي گردد، مانند: صلّيتُ في المسجِد.

مفعول مطلق مصدر منصوبي است که بعد از عامل خود قرار مي گيرد تا آنرا تأکيد کرده و يا نوع يا عدد آنرا بيان کند.