• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
 
 
 
 
 
 

مفعول به

2ـ هضُرِبَتْ عَلَيهِمُ الذِلَّةُ وَ الْمَسْکَنَةُه (البقرة/61).

3ـ هتَبَّتْ يدا أَبِي لَهَبٍ وَ تَبَّه (المسدّ/1).

4ـ هاِقْتَرَبَتِ السّاعَةُ وَ ا نْشَقَّ الْقَمَرُه(القمر/1).

5ـ کُلُوا و اشرَبُوا وَ تَصَدَّقُوا وَ ألْبِسُوا في غَيبِ إسْرافٍ .

(نهج الفصاحة/ح2181).

6ـ حُفَّتْ الجَنَّةُ بالمَکارِهِ وَ حُفَّتِ النّارُ باشَّهَواتِ.

(نهج الفصاحة/ ح 1386).

مفعول به اسم منصوبي است که فعلِ فاعل بر آن واقع شده است.

مثال: نَصَرَ زيدٌ بکراً.

ترکيب: نَصَرَ: فعل، زيدٌ: فاعل، بکراً: مفعول به.

تذکر:

1ـ مفعول به غالباً در جواب «چه کسي را؟» يا «چه چيزي را؟ » مي آيد.

2ـ گاهي جمله درمحل «مفعول به» واقع مي شود که در اين صورت «محلّاً منصوب» خواهد بود.

مثال: هقُلْ صَدَقَ اللهُه.

ترکيب: قُلْ: فعل و فاعل (ضمير «أنت» مستتر در «قُلْ» فاعل است)، صدَقَ: فعل، اللهُ: فاعل، جمله هصَدَقَ اللهُه مفعول به و محلاً منصوب.