نائب فاعل

هر دو جايز است، مثل: طَلَعَ الشَّمْسُ، طَلَعَتِ الشَّمسُ.

ج: اگر فاعل ضمير متّصلي باشد که مرجع آن اسمِ مؤنّث است فعلْ مؤنّث آورده مي شود، مثل: الشَّمسُ طَلَعَتْ، هندٌ قامَتْ.

نايب فاعل مفعولي که بجاي فاعل قرار گيرد نايب فاعل نام دارد و اين در صورتي است که فاعل حذف شده و فعل، بصورت مجهول به مفعول نسبت داده شود، مانند: نُصِرَ زيدٌ.

احکام ذکر شده براي فاعل در مورد نايب فاعل نيز جريان دارد.

پرسش و تمرين

الف: به پرسشهاي زير پاسخ دهيد.

1ـ معمولهاي فعل را نام ببريد.

2ـ فاعل را تعريف کرده و ضماير فاعلي را ذکر کنيد.

3ـ احکام مربوط به فعل و فاعل را بيان کنيد.

4ـ نايب فاعل را تعريف کنيد.

ب ـ ترکيب کنيد.

1ـ هعَلَيها وَ عَلي الفُلْکِ تُحْمَلُونَه(المؤمنون/22).