آیةالله حاج سیدمحمدباقر موحد ابطحی قدسسره؛
«عـبـودیـــت بــالاتــریـن مقــام»
بعد از رها شدن از قید مادی و مادیت، ارواح بندگان خوب خدا تواناییهای بیشتری دارند؛ دعا میکنند، دستگیری میکنند، هدایت میکنند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : دوشنبه 1396/11/30 ساعت 13:36
گول این جهان فانی و چیزهای زود گذر و آنی را نخورید. همه پست و مقامها، منصبها و مسندها، قدرتها و منیتها با مرگ هم که شده از انسان گرفته میشود، حال آنکه قبل از مرگ هم بسیار شاهد آن بودهایم و با چشم خود دیدهایم و یا در تاریخ خواندهایم. چه انسان های قَدر و مقتدری که به ناگاه خونشان هدر شده و از قدرت به در رفتهاند. همه این شوکتها، قدرتها، شهرتها و شهوتها مقطعی و اعتباری است و هیچ کدام ماندگاری ندارد.
▪ نیات و اهداف الهی
سعی کنید همه نیات، اهداف و کارها و برنامههای خود را خدایی قرار دهید، الهی فکر کنید و قدم بردارید تا موفق شوید. توکل به خدا و توسل به ائمه هدی سلاماللهعلیهماجمعین پیدا کنید تا به هدف برسید و انگیزههای نفسانی و امیال شیطانی دور بمانید.
منیت را سر ببرید و از خود برهید تا به خدا برسید. گذشته از آنچه شیطان از امور حرام برای شما زیبا جلوه میدهد، فریب زیباییهای حلال را هم نخورید و به قدر ضرورت از آنها استفاده کنید و بهره ببرید، اما گول نخورید که از زیبایی خدا و جلوههای ملکوتی و جذبههای معنوی غافل بمانید. تمام حلالها برای این است که شما درست استفاده کنید و از قِبَل آنها به کمال برسید. خوردن صرفاً برای ماندن نیست، بمانید که چه بشود؟! ماندن زمانی ارزش دارد که هوس و هوا را برانید و خدا را بخوانید و رعایت تقوا کنید و برای عبادت و عبودیت حق قیام نمایید و خود را وقف اسلام و خدمت به مسلمین و خاصه مؤمنین کنید.
واقعاً عبد خدا شوید که بالاترین مقام است. هیچ یک از انبیاء به نبوت و رسالت نرسیدند، مگر در پرتو عبودیت و فروغ عبادت و در نور ضیاء بندگی و عبدالله شدن و همه قبل از اعتراف به نبوت، اقرار به بندگی خود میکردند. همان شهادتی که در تشهد نماز میدهیم که اشهد ان محمّداً عبده و رسوله، خود آن حضرت هم شهادت به بندگی خود میداد و این مقام عظمی را مقدم بر مقام والای نبوت میآوردند. حضرت عیسی علیهالسلام نیز در گهواره همین اعتراف را داشت. همه انبیاء نیز اینگونه بودند. عبد باشید تا به همه جا برسید و بتوانید خادمانی خوب برای اسلام و مسلمین باشید.
▪ حمد و ثنای خدا
هر تعریف و توصیف و ستایش و نیایش و تمجید و تحمید را برای خدای حمید بگذارید که همه اینها از آن خداوند متعال است. والحمدلله ربالعالمین آیینه تمام نمای این پیام است و ما و دیگران همه و همه باید حامد و ساجد و واصف خالق و رازق و مالک هستی باشیم. ما که خود عبد هستیم، جایگاه از تعریف و توصیف نداریم، و بعد از خداوند منان هم مدح و ثنا را برای پیامبر اعظم و نبی مکرم و خاندان عصمت و طهارت علیهمالسلام آن حضرت قرار دهید که بندگان حقیقی و عباد واقعی حضرت جل و اعلا هستند و شایسته تعریف و بایسته توصیف میباشند. ما هر چه ذات الهی را حمد و ستایش کنیم، کوچکتر از آن هستیم که حتی ذرهای از حق حمد را به جای آوریم و در مورد پیامبر و اهلبیت علیهمالسلام نیز در حد توان ما نمیرسد و درک ما به کُنه مقام و عظمت و مرتبت و مقام آنها نمیرسد و منهای غلو درباره اهلبیت علیهمالسلام هرچه توصیف کنید، خلاف و گزاف نخواهد بود.
▪ رها شدن از قید مادیات
بعد از رها شدن از قید مادی و مادیت، ارواح بندگان خوب خدا تواناییهای بیشتری دارند؛ دعا میکنند، دستگیری میکنند، هدایت میکنند. رابطه را بتوانیم با اینها حفظ کنیم و نگه بداریم به نفعمان است. بتوانیم رابطهمان را با اینها حفظ کنیم، منتفع بشویم از دعایشان، از توجهاتشان، از برکاتشان انشاءالله.
منبع: وبسایت افق حوزه
▪ نیات و اهداف الهی
سعی کنید همه نیات، اهداف و کارها و برنامههای خود را خدایی قرار دهید، الهی فکر کنید و قدم بردارید تا موفق شوید. توکل به خدا و توسل به ائمه هدی سلاماللهعلیهماجمعین پیدا کنید تا به هدف برسید و انگیزههای نفسانی و امیال شیطانی دور بمانید.
منیت را سر ببرید و از خود برهید تا به خدا برسید. گذشته از آنچه شیطان از امور حرام برای شما زیبا جلوه میدهد، فریب زیباییهای حلال را هم نخورید و به قدر ضرورت از آنها استفاده کنید و بهره ببرید، اما گول نخورید که از زیبایی خدا و جلوههای ملکوتی و جذبههای معنوی غافل بمانید. تمام حلالها برای این است که شما درست استفاده کنید و از قِبَل آنها به کمال برسید. خوردن صرفاً برای ماندن نیست، بمانید که چه بشود؟! ماندن زمانی ارزش دارد که هوس و هوا را برانید و خدا را بخوانید و رعایت تقوا کنید و برای عبادت و عبودیت حق قیام نمایید و خود را وقف اسلام و خدمت به مسلمین و خاصه مؤمنین کنید.
واقعاً عبد خدا شوید که بالاترین مقام است. هیچ یک از انبیاء به نبوت و رسالت نرسیدند، مگر در پرتو عبودیت و فروغ عبادت و در نور ضیاء بندگی و عبدالله شدن و همه قبل از اعتراف به نبوت، اقرار به بندگی خود میکردند. همان شهادتی که در تشهد نماز میدهیم که اشهد ان محمّداً عبده و رسوله، خود آن حضرت هم شهادت به بندگی خود میداد و این مقام عظمی را مقدم بر مقام والای نبوت میآوردند. حضرت عیسی علیهالسلام نیز در گهواره همین اعتراف را داشت. همه انبیاء نیز اینگونه بودند. عبد باشید تا به همه جا برسید و بتوانید خادمانی خوب برای اسلام و مسلمین باشید.
▪ حمد و ثنای خدا
هر تعریف و توصیف و ستایش و نیایش و تمجید و تحمید را برای خدای حمید بگذارید که همه اینها از آن خداوند متعال است. والحمدلله ربالعالمین آیینه تمام نمای این پیام است و ما و دیگران همه و همه باید حامد و ساجد و واصف خالق و رازق و مالک هستی باشیم. ما که خود عبد هستیم، جایگاه از تعریف و توصیف نداریم، و بعد از خداوند منان هم مدح و ثنا را برای پیامبر اعظم و نبی مکرم و خاندان عصمت و طهارت علیهمالسلام آن حضرت قرار دهید که بندگان حقیقی و عباد واقعی حضرت جل و اعلا هستند و شایسته تعریف و بایسته توصیف میباشند. ما هر چه ذات الهی را حمد و ستایش کنیم، کوچکتر از آن هستیم که حتی ذرهای از حق حمد را به جای آوریم و در مورد پیامبر و اهلبیت علیهمالسلام نیز در حد توان ما نمیرسد و درک ما به کُنه مقام و عظمت و مرتبت و مقام آنها نمیرسد و منهای غلو درباره اهلبیت علیهمالسلام هرچه توصیف کنید، خلاف و گزاف نخواهد بود.
▪ رها شدن از قید مادیات
بعد از رها شدن از قید مادی و مادیت، ارواح بندگان خوب خدا تواناییهای بیشتری دارند؛ دعا میکنند، دستگیری میکنند، هدایت میکنند. رابطه را بتوانیم با اینها حفظ کنیم و نگه بداریم به نفعمان است. بتوانیم رابطهمان را با اینها حفظ کنیم، منتفع بشویم از دعایشان، از توجهاتشان، از برکاتشان انشاءالله.
منبع: وبسایت افق حوزه