تبیان، دستیار زندگی

8. متشابه: الله نزل احسن الحديث كتابا متشابها; ⁽¹⁸⁾ خدا زيباترين سخن را [به صورت] كتابى متشابه نازل كرده است.
9. مثانى: الله نزل احسن الحديث كتابا متشابها مثانى; ⁽¹⁹⁾ خدا زيباترين سخن را [به صورت] كتابى متشابه، متضمن وعده و وعيد نازل كرده است.
10. عربى: انا انزلناه قرآنا عربيا لعلكم تعقلون; ⁽²⁰⁾ ما آن را قرآن عربى نازل كرديم; باشد كه بينديشند.
11. غير ذى عوج: قرآنا عربيا غير ذى عوج لعلهم يتقون; ⁽²¹⁾ قرآنى عربى، بى‏هيچ كژى; باشد كه آنان راه تقوا پويند.
12. ذى الذكر: ص (¯) والقرآن ذى الذكر ⁽²²⁾ ; ص.
سوگند به قرآن پراندرز.
13. بشير: كتاب فصلت آياته... ,(¯) بشيرا...; ⁽²³⁾ كتابى است كه آيات آن، به روشنى بيان شده.... بشارتگر است.
14. نذير: كتاب فصلت آياته... ,(¯) بشيرا ونذيرا; ⁽²⁴⁾ كتابى است كه آيات آن، به روشنى بيان شده.
. .. بشارتگر و هشداردهنده است.
15. ق-يم: الحمدلله الذي انزل على عبده الكتاب... ,(¯) قيما...; ⁽²⁵⁾ ستايش خدايى را كه اين كتاب را بر بنده خود فرو فرستاد.... [كتابى] راست و درست.
در پايان به يكى ديگر از اسامى قرآن كريم اشاره مى‏كنيم.
اين نام، گرچه در خود قرآن ذكر نگرديده اما برخى بر اين عقيده‏اند كه مشهورترين و رايج‏ترين نام در ميان مسلمانان پس از رحلت پيامبر اكرم(ص) «مصحف‏» بوده است و در زمان حيات پيامبر(ص) نام رايج و مشخصى كه همه بر آن اتفاق نظر داشته باشند، وجود نداشته است. ⁽²⁶⁾
دكتر راميار در پاسخ به اين سؤال كه چگونه اين نام، با وجودى كه در خود قرآن نيامده، بر اين كتاب آسمانى نهاده شده، مى‏گويد: وقتى ابوبكر قرآن را جمع كرد، به ياران پيامبر گفت كه نامى بر آن بگذارند.
پاره‏اى خواستند كه آن را انجيل بخوانند; ولى ديگران را خوش نيامد.
كسانى پيشنهاد كردند كه آن را «سفر» بنامند; مثل سفرهاى پنج‏گانه يهود; اين پيشنهاد هم رد شد.
سرانجام، عبدالله بن مسعود، صحابى جليل القدر گفت: در مهاجرتى كه به حبشه كرديم كتابى ديدم كه آن را مصحف مى‏خواندند.... اين نام آن هنگام پذيرفته شد و بر قرآن كريم اطلاق گرديد.... نسخه‏هاى قرآن را هم، كه عثمان به اطراف فرستاد، مصحف خوانده‏اند... ,كه بعدها همين‏ها، «مصاحف عثمانى‏» نام گرفت.
مجموعه خصوصى هريك از صحابه را هم مصحف مى‏گفتند; مثل مصحف ابى بن كعب يا مصحف معاذ. ⁽²⁷⁾