باء الصاق و برخي باء استعانت گرفته اند . به گروه دوم اين اشكال را وارد نموده اند كه باء استعانت در كلام عرب با آلت و وسيله انجام دادن فعل وارد مي شود مانند : كتبت بالقلم و در بسم الله اينگونه نيست . در جواب اين اشكال گفته شده است كه : از آنجا كه فعل در صورتي بر وجه اكمل انجام شود كه با نام خداوند انجام شده باشد اسم خداوند حكم آلت و وسيله اي را دارد كه با آن فعل به گونه اكمل و اتم انجام مي پذيرد لذا باء را مي توان باء استعانت گرفت .
(الرحمن) صفت براي الله (الرحيم) صفت دوم براي الله . اين تركيب بنابر اين است كه الرحمن را از نظر صرفي وصف بدانيم اما اگر آن را علم بدانيم (چنانكه ابن هشام در مغني اللبيب مي گويد) الرحمن بدل مطابق مي شود براي الله و الرحيم صفت براي الرحمن مي باشد نه صفت براي الله زيرا بدل بر نعت مقدم نمي شود (اگر براي اسمي بخواهيم چند تابع بياوريم قاعده در ترتيب اين است : اول : صفت دوم: تاكيد سوم : بدل يا عطف بيان چهارم : عطف نسق) به هر حال جمله بسم الله الرحمن الرحيم استينافيه است و محلي از اعراب ندارد.
ترجمه :
از چه چيزي گفتگو مي كنند [از يكديگر مي پرسند] از آن خبر بزرگ آن خبري كه آنان در آن اختلاف كنندگانند .
لغات :
1- عم :
از چه ؟ لفظ عم مركب است از (عن) كه از حروف جاره است و (ما) كه اسم استفهام است نون و ميم به خاطر قرب المخرج بودن در هم ادغام شده و الف ما حذف گرديده است .
