تبیان، دستیار زندگی

بگو: خداوندهرگز به كارهاى زشت و قبيح فرمان نمى دهد آيا به خدا نسبتهايى مى دهيد كه نمى دانيد قل ان اللّه لا يامر بالفحشا اتقولون على اللّه ما لا تعلمونجـالب اين كه قرآن در پاسخ آنها اعتنايى به دليل اول يعنى پيروى كوركورانه از نياكان نمى كند; و تـنـهـا بـه پاسخ دليل دوم قناعت كرده , مى گويد: «بگو: خداوندهرگز به كارهاى زشت و قبيح فرمان نمى دهد» زيرا حكم او از فرمان عقل جدانيست (قل ان اللّه لا يامر بالفحشا). سـپـس با اين جمله آيه ختم مى شود كه : «آيا به خدا نسبتهايى مى دهيد كه نمى دانيد» (اتقولون على اللّه ما لا تعلمون ). مـنـظـور از «فـاحشة » در اينجا هرگونه كار زشت و قبيحى است كه مساله «طواف عريان » و «پيروى از پيشوايان ظلم و ستم » از مصاديق روشن آن محسوب مى گردد.