مفهوم دين

هدف اين کتاب، تبيين عقايد اسلامي است که اصطلاحا « اصول دين » ناميده مي شود. از اينروي، لازم است قبل از هر چيز، توضيح مختصري پيرامون واژه «دين» و واژه هاي مناسب با آن بدهيم زيرا چنانکه در علم منطق، بيان شده، جايگاه «مبادي تصوري» (=تعريفات) قبل از ساير مطالب است.

دين واژه اي است عربي که در لغت به معناي اطاعت و جزاء و... آمده، و اصطلاحا به معناي اعتقاد به آفريننده اي براي جهان و انسان، و دستورات عملي متناسب با اين عقايد مي باشد.از اينروي، کساني که مطلقا معتقد به آفريننده اي نيستند و پيدايش پديده هاي جهان را تصادفي، و يا صرفا معلول فعل و انفعالات مادي و طبيعي مي دانند «بي دين» ناميده مي شوند. اما کساني که معتقد به آفريننده اي براي جهان هستند هر چند عقايد و مراسم ديني ايشان، توأم با انحرافات و خرافات باشد «با دين» شمرده مي شوند. و بر اين اساس، اديان موجود در ميان انسانها به حق و باطل، تقسيم مي شوند، و دين حق عبارتست از: آييني که داراي عقايد درست و مطابق با واقع بوده، رفتارهايي را مورد توصيه و تاکيد قرار دهد که از ضمانت کافي براي صحت و اعتبار، برخوردار باشند.

اصول و فروع دين

با توجه به توضيحي که درباره مفهوم اصطلاحي دين، داده شد روشن گرديد که هر ديني دست کم از دو بخش،تشکيل مي گردد: