تبیان، دستیار زندگی

(سوره النبأ)

ترجمه :
به نام خداوند بخشنده مهربان

لغات :

1- اسم :

نام – اسم ثلاثي مجرد است و در مبدأ اشتقاق آن دو قول وجود دارد :
الف : مشتق از سما، يسمو ، سمو (بلند گرديدن) است و اصل آن سمو بوده زيرا جمعش اسماء مي آيد نظير قنو (خوشه خرما) كه جمعش اقناء است و حنو (هر عضو بدن كه كج باشد مانند دنده – هر چوب كج) كه جمعش احناء است و تصغير كلمه اسم (سمي) مي آيد پس طبق قاعده اي كه در ادبيات عرب مشهوراست كه مي گويند جمع و تصغير ، كلمه را به اصل خود باز مي گردانند اصل اسم (سمو) مي باشد.
ب : مشتق از وسم (علامت گذاري كردن) و سمه (علامت) است.
از بين اين دو قول ، قول اول صحيح تر است زيرا اولا بر كلمات محذوف الفاء مانند : (صله و وصل) و (عده و وعد) همزه وصل داخل نمي شود وثانيا اگر اسم