تبیان، دستیار زندگی

اعوذ و رب مضاف است (الفلق) مضاف اليه (من شر) جار و مجرور متعلق به اعوذ و شر مضاف است (م) اسم موصول در محل جر ، مضاف اليه براي شر (خلق) فعل و فاعل ، جمله صله موصول است و محلي از اعراب ندارد و عائد به موصول محذوف است تقدير : ماخلقه . محتمل است كه (م) در اين آيه موصول حرفي (حرف مصدري) باشد در اين صورت ما حرف است و محلي از اعراب ندارد و جمله بعد از خود را به تأويل مصدر مي برد و اين مصدر مؤول مجرور مي باشد بنابر مضاف اليه بودن براي شر ع تأويل : من شر الخلق (خلق در اين صورت مصدري است كه به معناي اسم مفعول استعمال شده است يعني : مخلوق) (و) حرف عطف (من شر) جار و مجرور عطف بر آيه قبل است و مانند آن متعلق به اعوذ است (غاسق) مضاف اليه براي شر (اذ) ظرف زمان به معناي حين در محل نصب و متعلق است به شر و در اينجا مجرد از معناي شرطيت است (وقب) فعل و فاعل ، جمله در محل جر مضاف اليه براي اذا (و من شر النفاثات) مانند و من شر غاسق تركيب مي شود (في العقد) جار و مجرور متعلق به نفاثات (و من شر حاسد اذا حسد) مانند آيه 3 تركيب مي شود .

(پايان ترجمه ، تجزيه و تركيب)
(سوره الفلق)
(والحمد لله رب العالمين)