ساکت باشید! مهمان دارم

حکایتی از مهمان نوازی مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی

از برجسته‏ترين خصلتهاى نيكمردان و آزادگان، مهمان نوازی است . از پيامبر اكرم(ص) روايت‏شده است كه‏فرمود: «اكرموا الضيوف و اقروا الضيوف‏» : مهمانها را اكرام و پذيرايى كنيد. ⁽¹⁾

مهمان رحمت الهى است و پذيرايى از مهمان، توفيقى ارجمند است كه نصيب هر كس نمى‏شود. مهمان حبيب خداست. درضرب‏المثلهاى ايرانى است كه: «مهمان، روزى خود را مى‏آورد, و اين ضرب المثل همان گفتارحضرت رسول(ص) كه: «الضيف ينزل برزقه ...»: مهمان،روزى خود را نازل مى‏كند. ⁽²⁾

در روايات اسلامى، حتى فصلى به عنوان «باب اقراء الضيف واكرامه‏»  وجود دارد كه به تكريم و گرامى داشتن و احترام و پذيرايى ازمهمان سفارش مى‏كند . روایت است که حضرت على(ع) را اندوهگين‏ديدند. پرسيدند: يا على! سبب اندوه شما چيست؟ فرمود: «يك هفته‏است كه مهمانى برايم نيامده است!...» ⁽³⁾

حال به حکایتی از مهمان نوازی مرحوم آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی توجه بفرمایید:

آيت الله فهري نقل مي کنند : « ميرزا جواد آقا ملکي تبريزي پسري داشته که شمع فروزان شبستان خانواده بوده است .

در روز عيد غدير که ايشان در منزل جلوس کرده و قشرهاي مختلف به زيارتشان مي آمده اند، خادمه  منزل به کنار حوض خانه مي آيد و ناگاه چشمش بر پيکر بي جان پسر که بر روي آب بوده مي افتد. بي اختيار فرياد مي زند، اهل خانه که از اندرون به صداي خادمه بيرون مي آيند و با منظره دلخراشي اين چنين مواجه مي شوند، بي اختيار همه فرياد مي کشند.

مرحوم ملکي متوجه مي شود که صداي شيون، خانه را پر کرد، از اطاق خود بيرون مي آيد. مي بيند که جنازه پسرش در کنار حوض گذاشته شده است. رو به زنها کرده و خطاب مي کند: ساکت! .همگي سکوت مي کنند و همين سکوت ادامه مي يابد تا آنکه مرحوم ملکي از همه ميهمانان پذيرايي مي کند و طبق معمول سنواتي ، عده اي از آنان ناهار را در منزل ايشان صرف مي کنند و پس از پايان غذا که عازم رفتن مي شوند، مرحوم ملکي به چند نفر از خواص مهمانان مي فرمايد که شما اندکي تأمل کنيد که با شما مرا کاري است و چون بقيه مهمانان بيرون مي روند، واقعه را براي آنان بازگو مي کند و از آنان براي مراسم تجهيز فرزند از دست رفته کمک مي گيرد. ⁽⁴⁾

در پایان ،بحث را با کلامی زیبا از مولا علی(ع) به پایان می بریم که فرمود: «قوت الاجساد الطعام، و قوت الارواح الاطعام‏»: قوت و غذاى جسم، غذا خوردن است، ولى غذاى روح، اطعام وغذا دادن⁽⁵⁾

نوشته شده : توسط سید کریم قاسم زاده

....................................................................................