نوع اول: اکراه به وسيله تهديد به مرتبهاى کمتر از قتل در مورد قسم اول، شكّى نيست كه با اكراه اثر حرمت، مرتفع نمىشود، زيرا اين جا، اصولا، اكراه به معنايى كه مستفاد از حديث رفع است صدق نمىكند، معناى اكراه آن است كه شخصى را به كارى وادار نمايد كه اگر آن كار را انجام ندهد، به چيزى بدتر از آن دچار گردد و حال آن كه هيچ چيز براى انسان خطيرتر و بالاتر از قتل نيست و قتل نفس بالاترين حرمات الهى و كبائر است. بنابراين، نمىتوان به خاطر عمل پايينتر از آن، مرتكب قتل شد. |