گزيده مطالب

1. آيه در لغت به معناى علامت و نشانه است و در قرآن در معانى ديگرى هم نظير معجزه، حكم، عبرت، موجودات، پيامبران و... ,به كار رفته است.
2. آيه در اصطلاح قرآنى به كلمه ياكلماتى گفته مى شود كه از قبل و بعد خود جدا بوده و در ضمن سوره اى آمده باشد.
3. سوره به معناى علو و منزلت است.
به مجموعه اى ازآيات قرآن كه با «بسمله » آغاز مى گردند (به استثناى سوره توبه) سوره گفته مى شود; زيرا كلام خدا و داراى منزلت است و يا از آن رو كه تلاوت آن موجب برترى مقام و منزلت قارى مى گردد.
4. بعضى از علل تقسيم قرآن به سوره ها عبارتند از: موضوعات مختلف در سوره ها، سهولت در فراگيرى، قراءت و حفظ قرآن، حفاظت قرآن از تحريف و بيان اعجاز قرآن حتى در سوره هاى كوچك.
5. برخى از سوره هاى قرآن يك نام و بعضى دو يا چند نام دارند.
گرچه نام بسيارى از سوره ها در زمان حيات پيامبر شايع بوده است، اما نامگذارى سوره ها توقيفى نيست.
6. سوره هاى قرآن به چهار دسته بزرگ «السبع الطول »، «المئون »، «المثانى » و «المفصل » تقسيم شده اند.
7. براساس آمار دقيقى كه فرهنگ آمارى كلمات قرآن كريم ارائه داده است، قرآن داراى 114 سوره، 6236 آيه و 77807 كلمه است.

1. فراوانى تجمعى (Cumulative requency) كه به آن فراوانى جمعى، انباشته، بسامد تراكمى و... ,نيز گفته مى شود، عبارت است از: مجموع فراوانى هاى مطلق، كه در اين مورد، حاصل جمع آيات نازله دوران بعثت است.
2. در اين جدول فقط به مآخذى تكيه شده است كه تعداد كلمات قرآن را سوره به سوره ذكر كرده اند و متعرض ساير مآخذى كه امكان مقايسه تعداد كلمات سوره به سوره را نمى دهند نشده ايم.
3. در اصطلاح آمارى، اختلاف بين بزرگ ترين و كوچك ترين اندازه متغير را، دامنه گستردگى يا ميدان تغييرات مى نامند و آن را با حرف R (حرف اول واژه Range به معناى دامنه تغييرات) نشان مى دهند.